Vandaag stonden nog enkele uurtjes Joshua Tree National Park op het menu alvorens we onze weg verderzetten richting San Diego met een onvoorziene tussenstop in Palm Springs.
Onze eerste stop was het Oasis Visitor Center in Twentynine Palms. Dit Visitor Center ligt aan de Oasis of Mara, een oase in de woestijn waar ooit 29 palmbomen geplant zijn voor elke jongen die in een bepaald jaar geboren werd.
Vervolgens legden we dezelfde weg af als gisteravond, alleen sloegen we nu niet af naar de Keys View Road maar reden we verder naar Hidden Valley, een van de musts van het park.
Joshua Tree ligt op vrij dichte afstand van Los Angeles waar nogal wat toeristen hun tour door de V.S. starten, wij ook trouwens, en Joshua Tree is dan vaak het eerste National Park dat bezocht wordt. Dat hebben we goed gemerkt toen we plots omgeven waren door Nederlanders. We zijn ze een hele reis niet tegengekomen, maar dat was nu plots helemaal anders. Touringcars rijden het park binnen, vermoedelijk dagprogramma’s vanuit LA, en droppen hun inhoud aan Hidden Valley.
Het feit dat de meeste trails in Joshua Tree gemakkelijk zijn draagt wellicht ook bij aan het hoge toeristengehalte. Hidden Valley is daar een voorbeeld van. De wandeling is niet meer dan een vrij korte loop doorheen een valleitje met veel rotsen en Joshua Trees, maar het was er zeer druk. Het echte natuurgevoel dat we elders deze reis vaak hebben ervaren was helaas weg. Bij de Barker Dam Trail hetzelfde verhaal. Daar kon je normaal bighorn sheep zien, maar helaas hebben we enkel hun drollen gezien, wellicht omwille van de drukte. Een haas wipte wel nog voorbij, dus iets van wildlife hebben we toch gezien.
Intussen was het 13u voorbij en besloten we dat we genoeg hadden van Joshua Tree. Het is tenslotte altijd hetzelfde: veel Joshua Trees en dezelfde rotsen.
Richting San Diego dan. Onderweg bogen we nog even af naar Palm Springs, een bekende stad in California, o.a. vanwege het filmfestival. Sofie wilde toch eens gaan kijken of het iets was. Uiteindelijk bleek het niet echt de moeite te zijn, toch niet overdag. Er zijn wel weer een aantal restaurantjes met terrasjes die vermoedelijk vooral ’s avonds tot leven komen. Grappig is wel dat de stad vol, maar echt vol palmbomen staat. Maar dat is het dan ook.
Op naar San Diego! De bedoeling was nog een deel van de stad te zien, maar het ongelooflijke rotverkeer heeft er anders over beslist. In plaats van de voorziene twee uur zijn we uiteindelijk bijna drie uur onderweg geweest met alle nodige stress van dien, want hoe behulpzaam en vriendelijk Amerikanen zijn, in het stedelijke verkeer worden het irritante monsters die nergens rekening mee lijken te houden. Je hebt duizend ogen nodig om erdoor te geraken. Het verkeer in en rond LA is een drama, maar hier in San Diego is het al niet veel beter. We zien dan ook erg op tegen de laatste dagen dat we verplaatsingen moeten maken.
Geen bezoekje meer aan San Diego dus vandaag, maar dat halen we morgen wel weer in!
Onze mening
Joshua Tree is een heel evident National Park wanneer je een westkusttour doet, maar toch hebben we het altijd links laten liggen, tot nu dus. Het is wel eens mooi om te zien, maar net zoals voor Petrified Forest en Mesa Verde is een halve dag voldoende om het te zien. De avondkleuren zijn wat ons betreft wel een meerwaarde voor Joshua Tree.
Wat veel mensen zo speciaal vinden aan Palm Springs begrijpen we niet zo goed. Het heeft een vrij klein centrum met vooral eetgelegenheden en honderden palmbomen aan de voet van bergen in de woestijn, maar dat is het dan ook. En oh ja, het heeft ook een eigen Walk of Fame!
