We hadden nog nooit een voet gezet in Portugal en dus besloten we een zomerreis te spenderen in ’s lands twee grootste steden: Porto en Lissabon. Vanuit Brussel vlogen we rechtstreeks naar Porto; terugkeren zouden we vanuit Lissabon doen.
[dropcap]U[/dropcap]iteindelijk hebben we een goede anderhalve dag gespendeerd in de tweede stad van Portugal. Aankomen doe je in een moderne luchthaven van waar je de tram (zij noemen het de metro, zoals ze in Antwerpen ook doen) kan nemen naar het centrum. Wel even opletten met het kopen van kaartjes want er zijn enkel automaten en die slikken geen betaalkaarten. Zorg dus dat je voldoende cash geld hebt.
Op een half uurtje stonden we in het centrum van de stad waar we ook logeerden. Deze eerste dag begon erg zonnig, maar de zon verdween al snel achter de wolken waardoor het bijzonder fris begon te worden. Aangezien we niet erg veel tijd meer hadden, besloten we direct naar de plek te gaan waar iedereen Porto mee associeert: de kades langs de Douro met zicht op de indrukwekkende Ponte Luís I, een ander meesterwerk van het huis Eiffel. Vanop de brug heb je een prachtig uitzicht over het oudste deel van Porto dat er bijzonder gezellig uitziet. Aan de noordelijke kade vind je tal van restaurantjes, aan de zuidelijke kade is het iets minder gezellig met een geïmproviseerde kermis en enkele portohuizen die je ook kan bezoeken en waar je kan proeven van het drankje dat de naam draagt van de stad. De afdaling vanop de brug naar de kades is pittig maar zeker doenbaar. De restaurantjes zijn betaalbaar (wat overigens geldt voor heel Portugal) en het eten is lekker. Verwacht je hier niet aan een Rue des Bouchers, al moeten we zeggen dat je in de binnenstad even lekker kan eten en de porties zijn er net wat groter. Het mooie uitzicht moet je dan wel missen.
Behalve de Douro heeft Porto geen echte highlights en op de tweede dag van ons bezoek kwamen we er al snel achter dat we het mooiste al gehad hadden. Porto geeft immers op veel plaatsen een vervallen en bijzonder arme indruk. Er lopen veel daklozen en bedelaars rond en daar moet je je even over zetten.
De tweede dag van ons bezoek was een echte wandeldag. We bezochten o.a. de plompe kathedraal met haar logge torens vanwaar je een mooi uitzicht hebt op een deel van de stad. Het Praça da Liberdade vormt het centrale plein van de stad en is de enige plek die je een monumentaal zicht biedt. Dit plein ligt dan ook in een nieuwer stadsdeel met ruimere straten en grootsere architectuur.
De Torre Dos Clérigos is naast de omgeving rond de Douro hét herkenningspunt van Porto. Een bezoek was dan ook zeker aan de orde. Je kan de toren beklimmen om getrakteerd te worden op een prachtig uitzicht over de stad en tot in de wijde omgeving. De toren is iets meer dan 75 meter hoog en je dient 240 treden te overwinnen, maar de beloning is dus de moeite.
Een minder bekend pareltje van Porto is Livraria Lello, een van de oudste boekhandels van Portugal. Het interieur is ongelooflijk mooi en trekt dan ook horden toeristen aan. Op slechte momenten moet je dan ook rekenen op aanschuiven alvorens je binnen kan. De winkel is zo mooi dat hij door de Lonely Planet bestempeld wordt als derde mooiste ter wereld. Zeker niet overslaan dus!
De dag afsluiten deden we door onze wandeling verder te zetten naar Pavilhão Rosa Mota, een overdekte concerthal gelegen in een mooi en gezellig park aan de rand van de Douro, op enige hoogte wel. De wandeling erheen is saai en toont je niet de mooiste plekjes van Porto, maar het park is wel eens leuk. Het enige vervelende is dat het lijkt alsof je via het park weer kan afdalen naar de Douro maar dat blijkt tegen te vallen: je moet via dezelfde weg weer terug en dat hadden we liever anders gezien.
Verder dienen we te vermelden dat de beroemde Portugese azulejos, de witblauwe keramische tegeltjes overal aanwezig zijn. Ze geven Porto echt een typisch gezicht.
Besluit
Porto is zeker geen stad die je absoluut gezien moet hebben. Bezoek ze zeker als je in de buurt bent of in combinatie met Lissabon, anders zou het wel eens kunnen tegenvallen. Wij hadden met anderhalve dag alvast genoeg en verlieten de stad met een wrang gevoel omwille van de vervallen indruk die we ervan hadden. Dat neemt uiteraard niet weg dat de stad mooie en gezellige plekjes heeft; ze zijn alleen schaars.
