Utrecht is een Nederlandse stad die al langer op ons lijstje stond maar omwille van andere uitstappen werd een bezoek aan Nederlands vierde stad telkens uitgesteld. In februari stootten we op een mooie aanbieding bij hotel Van der Valk in Houten en was de knoop snel doorgehakt.
Geen zin om in de stad rond te rijden parkeerden we de auto op parking Westraven ten zuiden van de stad. Voor vijf euro kan je hier de hele dag parkeren én het vervoer per tram naar de stad en terug is tot vier personen inbegrepen. In Nederland weten ze tenminste hoe ze het openbaar vervoer moeten promoten.
Arriveren doe je aan Utrecht Centraal dat je hoe dan ook moet passeren om naar het centrum te wandelen. Jammer is dat je enkel dwars door het station kan als je een treinkaartje hebt, dus zonder moet je langs de passage die parallel loopt, een stuk minder leuk, maar we geraken er. Op het infobord krijgen we interessante informatie te lezen: “Vandaag in de natuur: rotganzen vertrekken naar de Arctische toendra.”
Wat dan volgt is zowat de lelijkste eerste kennismaking met een stad die je kan hebben. Je wordt namelijk door het hopeloos verouderde winkelcentrum Hoog Catharijne geloodst. Wellicht zijn er nog andere mogelijkheden om er te geraken, maar dit bleek de eenvoudigste te zijn. De werken in het complex doen me vermoeden dat het hier binnenkort wat frisser zal uitzien.
Gelukkig matcht Hoog Catharijne niet met de rest van het historisch centrum want Utrecht blijkt bijzonder gezellig te zijn. De reisgids Time to Momo bracht ons langs de voornaamste bezienswaardigheden met de molen Rijn en Zon als meest noordelijke en de Westerkade als meest zuidelijke punt. Daartussen bevindt zich het eigenlijke centrum en dat is zeer compact, zelfs bijna lachwekkend klein als je bedenkt dat Utrecht één van Nederlands grootste steden is. Toch heeft het heel wat te bieden, al ben je er op één dag wel door.
Nijntje en Dom
Utrecht is de stad van Dick Bruna en dat zal je geweten hebben, met zowel het Nijntje Pleintje in het noorden van de stad als het Nijntje Museum in het zuiden. Ook de Utrechtste dom, met de hoogste religieuze toren bij onze Noorderburen, verdient de nodige aandacht. Bijzonder is dat een storm een groot deel van de toenmalige kerk verwoest heeft waardoor de toren los is komen te staan van de rest van de kerk. Wat voor de storm de dwarsbeuk was, doet nu dienst als domkerk. Om de hoogte van de toren te benadrukken vind je in de Zadelstraat een vloertegeltje dat markeert waar de top van de toren terecht zou komen als hij zou omvallen. De bedoeling is wellicht ontzag op te wekken voor de hoogte, maar eigenlijk bereikt het precies het tegenovergestelde. Beetje pijnlijk vonden wij dat.
Om de Utrechtste grachten kan je moeilijk heen. In tegenstelling tot de Amsterdamse versies bieden ze wel wat meer afwisselende uitzichten en is de aangrenzende architectuur gevarieerder. Langs de grachten vind je nog het stadhuis en de Winkel van Sinckel. Waar de gids én de verwijzingen aan de deur ons lieten uitschijnen dat het nog steeds een soort van departement store avant la lettre is, blijkt dat niet zo te zijn. Verwarring alom en mysteriebevorderend is het zeker wel.
Shoppen kan in Utrecht prima en eten en drinken vinden is geen probleem. De Neude vormt wat dat betreft een beetje het centrale punt in de stad. Verwacht er echter geen Brusselse Grote Markt van, want ondanks de nationale bekendheid die dit plein geniet (denk ook aan de aanwezgheid op het Nederlandse Monopolybord), is het een beetje een tegenvaller.
Onze mening
Is Utrecht nu de moeite waard? Wij vinden alvast van wel, al heb je met één dag ruim voldoende, zelfs als je ook een museum wil meepikken. Het centrum is verrassend compact voor een stad met meer dan 300.000 inwoners en dat geeft je alleszins geen grootstedelijk gevoel zoals Rotterdam dat bijvoorbeeld wel doet. Gezellig is het zeker wel. In dat opzicht is een bezoek van in de lente tot de herfst, wanneer de bomen vol blaadjes hangen en de terrasjes langs de grachtenkades staan, de meest aangewezen periode.
