Reeds enkele jaren zoeken we een leuke bestemming om in de kerstvakantie Oud en Nieuw door te brengen. 2018 zouden we starten in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen.
Vier dagen hadden we uitgetrokken om de keizerlijke stad van weleer te ontdekken, en dat het ons bevallen is, staat als een paal boven water. Wenen is een van de meest statige steden die je je kan inbeelden.
Efficiënt openbaar vervoer
Austrian Airways bracht ons netjes van Brussel naar Wenen in goed anderhalf uur. Voor de vliegtijd moet je het dus zeker niet laten. De Weense luchthaven was niet meteen de mooiste en gezelligste die we al gezien hadden, wel bleek ze erg efficiënt, en dat zou een voorbode zijn voor alle openbaar vervoer in de Oostenrijkse hoofdstad. Na niet al te lang wachten hadden we onze bagage en struinden we naar het ondergrondse treinstation. Van hieruit vertrekken ieder uur enkele treinen naar zowel Wien Mitte als Wien Hauptbahnof, het station dat onze eindbestemming was. De ticketautomaten zijn zeer duidelijk, vergissen is niet mogelijk. Toevallig zou over enkele minuten een trein vertrekken, dus we moesten ons een beetje haasten, maar het is uiteindelijk goed gekomen. Aangezien ons hotel, Ibis Wien Hauptbahnhof, pal naast het station lag, stonden we uiteindelijk in een uur sinds de eigenlijke landing aan de incheckbalie. Nog nooit was aankomen in een stad zo eenvoudig en snel. Een eerste pluim voor Wenen!
De eerste kennismaking met de Oostenrijkse hoofdstad was een voltreffer. We namen de metro in het Hauptbahnhof en stonden in tien minuten aan de Karlsplatz. Aan dit plein zijn o.a. de Karlskirche en de Musikverein te vinden, de concertzaal waar o.a. het jaarlijkse Nieuwjaarsconcert plaatsvindt. Hier startte een eerste stadwandeling die ons verder naar het centrum zou brengen, een centrum dat perfect past in het plaatje van een Europese hoofdstad: een kolos van een kathedraal omgeven door mooie pleinen en middeleeuwse steegjes. De avond was inmiddels aan het vallen en dus werd het stilaan tijd om dat typische gerechtje van Wenen eens te proberen: Sachertorte! In de stad is een nogal strikte hiërarchie in kwaliteit. Om een top-3 te maken: de beste zou verkocht worden in Hotel Sacher, de enige zaak die hun Sachertorte als enige echte mag bestempelen. Op de tweede plaats zou dan Demel zijn en op drie staat Aida, een keten van koffiezaken die je overal in de stad terugvindt. Omdat we niet veel zin hadden in de rij te staan bij de nummer 1 of 2 besloten we met 3 te beginnen en liepen we Aida binnen aan de Stephansdom. Na even gewacht te hebben konden we plaatsnemen en al snel kregen we de eerste Sachertorte voor onze neus. En dat hij gesmaakt heeft!
De Stephansplatz, het plein waaraan de gigantische Stephansdom ligt, is een druk plein met… verkopers die je aanklampen. Waar je in Lissabon voortdurend aangesproken wordt met de vraag of je drugs wil kopen en je in Londen niet om musicals heen kan, proberen ze je in Wenen tickets voor een klassiek concert te verkopen. We wisten dat Wenen de stad van de klassieke muziek was, maar dat die zo ‘omniprésent’ zou zijn, hadden we niet durven denken en we konden dan ook niet anders dan er versteld staan naar te kijken én luisteren. Iedere avond heb je de keuze uit een groot aanbod klassieke concerten en die worden op vakkundige manier aangeprezen door verkopers in traditionele klederdracht, een beroep dat naar eigen zeggen al meer dan 300 jaar bestaat en nog steeds met volle overgave uitgevoerd wordt.
Lees verder onder de foto’s.
Monumentaal Wenen
De volgende dagen zou één ding alleen maar bevestigd worden: Wenen is een bijzonder monumentale stad. De stad puilt uit van de gigantische bouwwerken in diverse stijlen, vooral Barok met overdreven veel goud. Toen we dachten dat we met Schloss Schönbrunn het indrukwekkendste wel gehad hadden, moest Schloss Belvedere nog komen, iets kleiner maar niet minder indrukwekkend. Ook de Hofburg met de prachtige Österreichische Nationalbibliothek, het Museumsquartier, het stadhuis en de diverse opera- en theatergebouwen zijn het vermelden waard.
Lees verder onder de foto’s.
Hundertwasser
Aan de andere kant van het monumentale spectrum zit het Hunderwasserhaus, een zeer bijzonder gebouw dat Sofie wist te imponeren. Het is maar door er lang naar te kijken dat we meer en meer details ontdekten. Het Hundertwasserhaus is overigens niet het enige in Wenen van de hand van Hundertwasser.
Lees verder onder de foto’s.
Prater
Waar we persoonlijk zeer benieuwd naar waren was het Wiener Prater, het Weense pretpark aan de rand van het centrum. Na bijzonder onder de indruk geraakt te zijn van Tivoli in Kopenhagen wilden we weten of de Weense variant daar aan kon tippen. Helaas is het antwoord negatief. Het Prater is eigenlijk een gigantische vaste kermis zonder echte sfeer. Misschien heeft dat te maken met het winterseizoen waardoor veel attracties gesloten bleven, maar het voelde echt wel aan als vergane glorie. Het Wiener Riesenrad was dan weer wel indrukwekkend. Dit is het oudste nog werkende reuzenrad ter wereld en een ritje moesten we dan ook echt wel gemaakt hebben. De constructie doet erg denken aan die van de Eiffeltoren; ik had dan ook het gevoel in een draaiende Eiffeltoren te zitten. Het uitzicht over Wenen is mooi en het is haast jammer dat dit rad in het Prater staat. De rest van het gebied doet afbreuk aan de monumentale uitstraling van het rad. Het zou beter ergens alleen op een mooie plek staan, weg van de schreeuwerige kermis erachter.
Lees verder onder de foto’s.
Koffie en nog meer Sachertorte
Wenen heeft een bruisende koffiehuistraditie. De hele stad barst van de traditionele koffiehuizen en Konditoreien, want gebak hoort er altijd keihard bij in Wenen. De koffie zelf interesseert ons zo niet, wel wilden we eens piepen in Café Central, wat in de reisgids omschreven stond als de mooiste horecazaak van Wenen. Een kleine drie kwartier moesten we buiten in de rij aanschuiven voor we naar binnen konden. Het interieur was mooi en deed denken aan een doorsnee kathedraal, maar er zo lang voor wachten vonden we nu niet de moeite.
De Sachertorte van Aida hadden we al achter de kiezen, dus moesten we de enige echte van Café Sacher toch ook eens geproefd hebben. Ook hier stond een wachtrij, al was die maar een kwartiertje. Dit vonden we dan weer wel de moeite. Het interieur is bijzonder fraai en het was leuk dat je tijd kreeg om te genieten van de omgeving en de taart, die overigens ook prima was met wat slagroom erbij. Welke nu de beste is, laten we in het midden.
Lees verder onder de foto’s.
Kerstmarkten en het Silvesterpfad
Het was met momenten barkoud in Wenen maar dat kwam de sfeer alleen maar ten goede. Er zijn in deze periode van het jaar veel gezellige kerstmarktjes te vinden. Op Oudejaarsavond kan je het Silvesterpfad doen, een route door de stad die je van podium naar podium brengt waar je overal een feestje kan bouwen op alle soorten muziek, van klassiek tot de hedendaagse hits. Ook kan je buiten aan de opera gratis de voorstelling van de Fledermaus die zich op dat moment live afspeelt in het gebouw volgen op een groot scherm. Bijzonder sfeervol allemaal. Helaas hebben we de hele avond niet mogen beleven omdat Sofie ziek geworden was. De eigenlijke overgang moesten we noodgedwongen spenderen in onze hotelkamer.
Lees verder onder de foto’s.
Onze mening
Dit verslag is slechts een fractie van wat we allemaal gedaan hebben die vier dagen in Wenen. Vast staat dat de stad ons zeker is bevallen, al gingen we met een bepaald gevoel naar huis dat er iets ontbrak, zonder de vinger te kunnen leggen op wat we dan precies misten in Wenen. Het is een gezellige stad, kraaknet, met efficiënt openbaar vervoer en zeer veel te zien en te doen. Wat wil een mens nog meer…
