Onze vlucht vertrok maar om 0u45, wat het grote voordeel opleverde dat we nog een hele dag te gaan hadden in Dubai zonder het tempo al te hoog te moeten leggen. Eens te meer zou blijken dat het correct inschatten van tijd en afstand moeilijker is dan in eender welke andere stad…
Omdat het al vermoeiende dagen geweest waren, besloten we niet al te vroeg op te staan. ‘s Ochtends namen we het laatste ontbijt van de reis en checkten we uit. Rond de middag namen we afscheid van onze ruime kamer en lieten we de bagage achter in het hotel. Laatste bestemming: Downtown Dubai.
Downtown Dubai is één van de vele hotspots in Dubai, maar gelet op de drukte die hier altijd heerst is het zeker een van de belangrijkste. Niet moeilijk ook, want dit is een plek van superlatieven en wereldrecords.
Enkele dagen geleden waren we al eens ‘even’ in Downtown Dubai geweest omdat je moeilijk kan wachten tot de laatste dag alvorens de Burj Khalifa, de hoogste wolkenkrabber ter wereld, van dichtbij te kunnen zien. Het bezoek aan de Burj (‘toren’ in het Nederlands) stond echter vandaag gepland. We hadden de tickets thuis al geboekt om niet het risico te lopen niet binnen te kunnen of slechts op een lastig moment, want alle tickets zijn gebonden aan tijdssloten. Je kan dus niet zomaar binnenwandelen, tenzij het niet druk is.
We stapten weer uit in station Burj Khalifa/Dubai Mall en we wisten al van ons eerste bezoek dat we niet meteen aan de Burj zouden staan. Deze keer waren we voorbereid op de kilometer wandelen van aan het station tot in de Dubai Mall, gelukkig wel weer met de eindeloze loopbanden in voetgangersgangen met airco. Van aan het begin van de Mall is het dan weer een eind doorheen de Mall tot je aan de Burj bent.
De hoogste
Ook al hadden we met de Willis Tower (een bezoekershoogte van een dikke 410 meter) en het John Hancock Center in Chicago en het Rockefeller Center en het Empire State Building in New York al erg hoog gestaan en schitterende uitzichten gezien, toch was het best spannend om nu op de hoogste ter wereld te staan. Het zou bovendien het hoogste punt worden waarop we ooit al gestaan hadden, op zo’n 450 meter. Je kan nog hoger, naar 555 meter, maar dat ticket is belachelijk duur en lijkt ons weinig toe te voegen aan de ervaring.
De ingang van de toren is imposant en met allerlei weetjes weet men de spanning goed op te bouwen. Na de ticketcontrole volgt er weer een eindje wandelen tot aan de liften, met 42 km per uur niet meer de snelste ter wereld maar wel nog steeds de langste liftconstructie op de aardbol. De liften zijn verrassend krap. Tijdens de verplaatsing omhoog krijg je een 360°-projectie te zien met de bekendste hoogtemonumenten ter wereld die je in luttele seconden voorbijsteekt.
Het was erg grappig om te zien hoe snel we voorbij de top van de Eiffeltoren raasden, om maar even te illustreren hoe relatief hoge gebouwen in Europa wel niet zijn. The Shard in Londen, op dit moment de hoogste wolkenkrabber van Europa, is slechts een duplotorentje in vergelijking met deze en vele andere in Dubai.
In een mum van tijd stonden we op de 125ste verdieping. Dat het hoog was, is zeker, maar zoals verwacht waren de uitzichten minder imposant dan die van Chicago of New York, vooral omdat het Dubai ontbreekt aan één echt centrum waar alles geconcentreerd is. Bovendien is het van hieraf duidelijk te merken dat Dubai een woestijnstad is die in volle ontwikkeling is; het eindpunt is nog lang niet in zicht. Het mooiste zicht hadden we op Downtown Dubai zelf, meer specifiek op de Dubai Fountain die prachtig blauw water lijkt te hebben, en dat in de woestijn. De luxe druipt er van af. Ook op ‘The World’, een van de kunstmatige eilandengroepen, hadden we een vaag beeld. De luchtvervuiling verhinderde immers echte vergezichten.
Na een rondje op de 125ste gemaakt te hebben, daalden we een verdieping af waar je nog eens een rondje kon maken en waar het mogelijk was naar buiten te gaan, wat niet kan op de 125ste. Het zicht was nagenoeg hetzelfde, dus veel tijd hebben we hier niet gespendeerd.
Lees verder onder de foto’s.
Anderhalf uur later namen we de lift terug naar beneden en konden we de Burj Khalifa afvinken. Ondanks de minder spectaculaire uitzichten dan in Chicago en New York was het toch een bijzondere ervaring. Je staat immers niet iedere dag op de hoogste ter wereld. Jammer genoeg zal het record echter niet lang meer standhouden. De Jeddah Tower in Jeddah in buurland Saoedi-Arabië zal de titel met 1008 meter vermoedelijk in 2020 overnemen. Of hij zo mooi zal zijn als de Burj Khalifa is nog maar de vraag, want ondanks zijn hoogte van 828 meter is het ook nog eens een bijzonder mooi, slank gebouw.
De grootste, de grootste en de grootste
Behalve een glimp van de Dubai Mall (zoals eerder al geschreven het grootste shoppingcenter ter wereld) en de Burj Khalifa hadden we enkele dagen eerder nog niet veel gezien van dit stadsdeel, dus trokken we nu tijd uit om rond de Dubai Fountain (alweer de grootste ter wereld) te wandelen maar niet voordat we een kleine hap gingen eten en wat drinken. Dat deden we buiten aan de Dubai Fountain. Het was bloedheet geworden, dus lang hielden we het buiten niet vol. Na eventjes afgekoeld te hebben in de Mall liepen we weer naar buiten. Het centrale meer aan de voet van de Burj waarin de Dubai Fountain gelegen is, is nog vrij groot en biedt zicht op de Burj vanuit verschillende standpunten. Waar je ook bent, de kolos blijft de aandacht trekken en dus blijft het fototoestel maar kiekjes nemen.
Lees verder onder de foto’s.
We waren het inmiddels gewend: alles duurt hier langer dan voorzien en dat betekende dat we ons stilaan moesten gaan haasten omdat we nog naar de Mall wilden om eens langs de bekende watervallen te wandelen en eens te gaan kijken bij het Dubai Aquarium, alweer een wereldrecord.
Lees verder onder de foto’s.
Het was inmiddels tijd om afscheid te nemen van een van de indrukwekkendste stadsgebieden die je je kan inbeelden. We begonnen weer aan de lange wandeling richting metro om terug naar het hotel te reizen. Daar legden we ons nog eventjes op het dak aan het zwembad alvorens te douchen, de koffers af te halen en de metro naar de luchthaven te nemen. Tijd om Dubai vaarwel te zeggen en terug te keren naar het koude, natte en kleine Europa.
Onze mening
Downtown Dubai is een must en kán je gewoon niet overslaan tijdens een bezoek aan Dubai, dat spreekt eigenlijk voor zich. Downtown Dubai niet gezien is heel Dubai niet gezien, zo simpel is het. Weinig stadsgebieden die we tot nu toe gezien hebben zijn zo indrukwekkend als deze. Voorzie voldoende tijd als je naar Downtown gaat. Vanaf de metro is het een eind stappen en afhankelijk van het moment van de dag en de daarmee samenhangende drukte (we merkten dat het vanaf 17u snel erg druk wordt) spendeer je hier veel tijd als je van alles geproefd wil hebben. Voor een bezoek aan Downtown inclusief de Burj Khalifa trek je best een dag uit zodat je het allemaal rustig kan ervaren.
