In de zomer van 2022 trokken we voor het eerst écht op vakantie met onze anderhalfjarige dochter. Tot dan hadden we er slechts enkele weekendjes weg op zitten. Bestemming: de zuidelijke Drôme, een streek in Frankrijk die aanleunt tegen de Provence maar slechts half zo toeristisch is.
Gedurende ons klein twee weken durende verblijf kozen we vooral voor rust, maar af en toe trokken we er toch op uit, al was dat op een heel andere manier dan voor de geboorte van onze dochter. Toen zouden we al zeker wandelroutes geprobeerd hebben, maar nu bleef het bij mogelijkheden die ook voor haar optimaal zouden zijn. Zo kwamen we uit bij een autoroute van een dikke 110 kilometer, vertrekkend vanuit Dieulefit, onze uitvalsbasis. De route zou ons naar het Lac du Pas des Ondes brengen en vervolgens naar Nyons, een net wat groter stadje in de Provencaalse Drôme.
Dieulefit
Dieulefit is een van de grotere plaatsjes in deze regio en is beter voorzien dan vele andere, kleinere dorpjes. Het dorp is gebouwd tegen een helling, langs het riviertje de Jabron, niet ver van Le Poët-Laval, een van de mooiste dorpjes van Frankrijk. Dieulefit heeft eigenlijk slechts één straat waar het aangenaam om wandelen is. De straat is vanaf pakweg de middag verkeersvrij en je vindt er enkele kleine winkeltjes en restaurantjes, maar ook niet meer dan dat. Het dorpje is gezellig en mooi met een aantal schilderachtige steegjes, maar heeft uiteindelijk niet zo veel te bieden. In een goed half uur ben je er doorheen, als je geen terrasje opzoekt welteverstaan.
Bourdeaux
Vanuit Dieulefit is het zo’n dertien kilometer tot in Bourdeaux, een ander wat groter plaatsje in de streek. Wij waren hier enkele dagen eerder al maar spendeerden er toen niet veel tijd omdat er op dat moment een markt was. Wij houden daar niet van, maar als je dat wel leuk vindt, is Bourdeaux zeker een stop waard. Net zoals Dieulefit ligt Bourdeaux langs een riviertje, zij het niet de Jabron maar wel de Roubion, die op meerdere plekken de mogelijkheid biedt met de voetjes in het water te gaan. Het dorpje is kleiner dan Dieulefit maar zeker zo schilderachtig. Op een heuvel toornt een ruïne uit die het geheel zeker een extra geeft.
Vandaag reden we Bourdeaux dus voorbij, richting het Lac du Pas des Ondes, bij Cornillon-sur-l’Oule. De route hierheen bood prachtige vergezichten over de dalen maar ook over de wat verderopgelegen Vercors, een deel van de Alpen. De Vercors maakt deel uit van de Drôme maar was voor ons net wat te ver om deze reis te verkennen. Dat lukt ons in de toekomst zeker wel nog.
Lac du Pas des Ondes
Na een half uurtje rijden vanuit Bourdeaux reden we door een behoorlijk smalle kloof waarna meteen vanop een hoogte het meer in het vizier kwam. Het blauwe water viel meteen op, en gezien de temperatuur, kon dit geen betere uitnodiging zijn. Na even gestopt te zijn aan een uitkijkpunt daalden we verder af. Toen we het meer bereikten, werd duidelijk dat dit een echte recreatieplek is voor de lokale bewoners uit de streek. Een deel van het meer is onaangetast en kan je rond wandelen, een ander deel geeft uit op een strand en is bedoeld om te zwemmen. Het was zondagmiddag en toen we aankwamen nog relatief rustig, maar al snel liep de parking vol en was de rust verdwenen. We besloten eerst een korte wandeling rond het water te doen en daarna mengden we ons tussen de strandgangers. We lieten onze dochter ook wat genieten van het water. Uiteindelijk hebben we hier enkele uurtjes gespendeerd.
Het Lac du Pas des Ondes is geen stukje ongerepte natuur, maar het kader is wel prachtig. Gezien de mogelijkheden was het voor ons een ideale tussenstop op onze route die zorgde voor de nodige verkoeling. Het strand heeft heel wat voorzieningen. Er is een strandbar waar je drank en ijsjes kan kopen, maar er is ook een restaurant waar je je honger kan stillen.
Saint May en de Rocher du Caire
Na de middag besloten we onze route verder te zetten en richting Nyons te rijden. Kort na het meer bereikten we Rémuzat waarna we de vallei van de Eygues in reden. Vallei is misschien fout uitgedrukt. Het is, zeker in dit deel, eerder een kloof. De bergwanden liggen immers erg dicht bij elkaar en er is enkel ruimte voor de Eygues en de autoweg. De streek hier is dan ook bijzonder mooi.
Eventjes voorbij Rémuzat reden we langs Saint May, een schilderachtig dorpje gebouwd op een richel die uittoornt boven het dal van de Eygues. Omdat de dag al gevorderd was en we toch een beetje rekening dienden te houden met het ritme van onze anderhalfjarige besloten we het dorpje niet te bezoeken.
Via het dorp kan je naar de Rocher du Caire van waar je gieren kan bewonderen. Dat sprak ons wel aan en we besloten de rots op te zoeken. Al gauw bleek dat het vanuit Saint May een bijzonder smalle bergweg was om er te geraken. We deden hem een tijdje tot we besloten terug te keren wegens te smal en te steile hellingen naar beneden. Geen zin in stress…
Nyons
We zetten onze route verder richting Nyons. Dat deden we door de Eygues verder te volgen. Zoals geschreven ging de weg door een kloof maar enkele kilometers later werd het landschap weer wat weidser. Opvallend was dat het ook hier bijzonder rustig rijden was. Geen massatoerisme, geen ontwijken van auto’s en fietsers zoals dat in de wat verderop gelegen Provence wel vaak het geval is. Heel aangenaam!
In de late namiddag bereikten we uiteindelijk Nyons, bekend om de Romeinse brug die de Eygues overspant. We vonden al snel gratis parkeerplaats en trokken het stadje in. Nyons is een stuk groter dan bijvoorbeeld Dieulefit en heeft dus ook wat meer mogelijkheden. Het stadje puilt uit van de restaurantjes en terrasjes. Opvallend: ook hier was het weer bijzonder rustig. Vele zaken gingen pas open om 18u of later, niet opmerkelijk in het zuiden, maar we hadden toch wat meer beweging verwacht. De gezellige straatjes en pleintjes waren grotendeels verlaten, op wat verdwaalde toeristen na. Leuk, maar tegelijk ook wat jammer. Een stadje als dit geeft net wat meer op als er wat meer leven is. Maar we klagen niet.
We deden een terrasje en wandelden wat rond. Toen onze dochter zag dat je in de Eygues kan aan de Romeinse brug, werd ze erg enthousiast, maar die ervaring hielden we voor misschien een volgende keer.
Het was inmiddels voorbij 18u en dus besloten we terug te keren naar Dieulefit, nog een half uurtje rijden vanuit Nyons.
Onze mening
Deze autoroute is niet de meest spectaculaire die je kan doen, maar die vaststelling geldt eigenlijk voor de hele Provencaalse Drôme. De autoroute en de streek zijn zeker wel mooi en afwisselend, maar niet incontournable. De dorpjes zijn vaak pittoresk en de afwisseling van panorama’s en water maakte dat het voor ons een perfecte dag was, ook voor onze dochter.
