Na de behoorlijk vermoeiende dag gisteren wilden we het vandaag wat rustiger aan doen. We zouden eerst naar Deira gaan, een stadsdeel in het oude Dubai, en vervolgens zouden we nog stoppen bij de Dubai Frame.
Iets over 10 vertrokken we in het hotel. Vroeger had geen zin want de metro rijdt op vrijdag maar vanaf 10u. Vermoedelijk hadden we de eerste trein noordwaarts want hij zat afgeladen vol. Tot Deira zouden we meer dan een half uur onderweg zijn dus echt aangenaam was het niet. Toch moet gezegd dat mensen hier zeer attent zijn en respect hebben voor je persoonlijke ruimte. Geduwd wordt er amper en bij incidenteel fysiek contact wordt er meteen geëxcuseerd. Vooral naar vrouwen toe zijn ze hier extra hoffelijk, hoe contradictorisch het ook mag klinken.
Dubai heeft voorlopig nog maar twee metrolijnen. De rode lijn is 52 kilometer lang en doorkruist de stad van noord (inclusief de luchthaven) naar zuid. Deze lijn loopt grotendeels parallel met de Sheikh Zayed Road, de centrale snelweg waarrond een groot deel van Dubai gebouwd is en waarlangs veel van de bezienswaardigheden liggen. De groene lijn heeft een lengte van 23 kilometer en bedient vooral Bur Dubai en Deira, de oude stadsdelen in het noorden. Het hele metrosysteem is geautomatiseerd, er rijden geen chauffeurs mee, en daarmee is de metro van Dubai het grootste onbemande metrosysteem ter wereld.
De lange metrorit bevestigde wat we gisteren ook al gemerkt hadden: het aantal bouwwerven in Dubai is niet te tellen. Werkelijk de hele stad is ‘work in progress’ en het lijkt wel of nog niet de helft klaar is van wat er allemaal in de steigers staat. Tegelijk is het een zeer schone stad. Het openbaar vervoer is modern, netjes, uitnodigend en alle wandelpaden worden schoon gehouden, ondanks het feit dat je bijna naar vuilnisbakken moet zoeken. Zeer bizar en vooral confronterend toen we na de reis weer in Antwerpen waren en door de vuile, aftandse gangen naar de tram wandelden. Een flinke opwaardering van ons openbaar vervoer zoals dat in Dubai geregeld is zou misschien meer mensen over de streep kunnen trekken.
Neuzen en ogen
In station Al Ghubaiba stapten we uit en van daar liepen we naar de dokken waar de abra’s liggen te wachten op mensen die de Dubai Creek willen oversteken. We hadden dat ook met de metro kunnen doen maar we wilden toch wel eens met een abra mee. Een abra is een traditionele boot die al eeuwen lang beide oevers met elkaar verbindt. Het is geen luxe; in het midden van de boot is een centraal zitblok waar passagiers aan twee kanten plaats kunnen nemen zodat er zo’n vijftiental mensen mee kunnen. Voor amper 1 dirham, zo’n 22 eurocent, bracht het bootje ons in vijf minuten naar de overkant. Daar startten we onze wandeling in de Spice souk die niet moeilijk te vinden was mits een goed functionerende neus. Opvallend trouwens hoeveel andere geuren je hier opmerkt dan wij gewend zijn. Dubai zullen we ongetwijfeld associëren met geuren, ik vooral met wierook. Ik vrees alvast voor een ongepaste associatie bij een volgende begrafenis…
Dubai doet je weer beseffen dat een neus dient om geuren te onderscheiden.
Dat souks niets voor ons zouden zijn werd al snel duidelijk wanneer de soukmannetjes je aanklampen om hun koopwaar aan de man te brengen. Mij leidden ze steevast naar de kruiden of probeerden ze een tafellaken te verkopen voor op mijn hoofd. Sofie mocht aan alle mogelijke stoffen voelen, vooral zijde en kasjmier. Leuk, maar voor eventjes. De volgende souk was de Gold souk, waar alles draait om… goud. Ook hier weer aanklamperij, maar toch acceptabel. Slechts één keer was het vervelend.
De nieuwste attractie van Dubai
Onze wandeling door de souks was snel voorbij, mede omdat veel zaken gesloten waren, dus namen we de metro terug zuidwaarts. We stapten af aan het Zabeel Park waar sinds begin 2018 de Dubai Frame geopend is, een gigantisch schilderijkader van 150 meter hoog dat een symbolische grens vormt tussen oud en nieuw Dubai. Het idee erachter is dat als je van noord naar zuid kijkt, richting nieuw Dubai kijkt. Kijk je van zuid naar noord werp je een blik op het verleden.
De toegang tot het park kostte 5 dirham en konden we betalen met de Nol-kaart, heel handig. Kort na de middag hoorden we de azan weerklinken in het park, het typische gezang dat oproept tot gebed. In het Zabeel Park is dan ook, net zoals haast overal waar je komt, een ingerichte gebedsruimte. Kwestie van niet te vergeten dat we nog steeds in een moslimland zijn, ondanks dat je daar eigenlijk niet veel van merkt op de vele minaretten in de skyline na.
Vanuit het park hadden we een indrukwekkend uitzicht op de skyline van Downtown Dubai met uiteraard de Burj Khalifa, de hoogste wolkenkrabber ter wereld. Jammer maar helaas: de luchtvervuiling is hier zo erg dat ver kijken bijna onmogelijk is. Alles baadt in een bruine waas die insinueert dat je niet voor je gezondheid naar Dubai moet komen. De smog deed ons ook beslissen om niet in de Frame te gaan omdat het uitzicht toch niet ver zou reiken.
Het was al na de middag en om de dag niet te zwaar te maken namen we de metro terug naar het hotel om ons even aan het zwembad te installeren en een duik te nemen in het zwembad. Kwestie van het zomergevoel niet kwijt te raken, al is dat sowieso moeilijk gezien de zon en de hitte hier.
Downtown Dubai
In de vooravond namen we terug de metro richting Burj Khalifa, want de kolos hadden we nog steeds niet van dichtbij gezien. Vanaf het metrostation dachten we er zo te zijn, maar dat bleek een goeie mop. Meer dan een kilometer aan overdekte en geairconditioningde (bestaat dat woord?) gangen met loopbanden stonden ons te wachten alvorens we aan de Dubai Mall, met 1200 winkels het grootste shoppingcenter ter wereld, kwamen.
Dacht je dat het Wijnegem Shopping Center, het grootste van de Benelux, groot is? Think again! Met 250 winkels is het slechts een vod groot in vergelijking met de Dubai Mall.
Van daar konden we verder wandelen tot aan de Dubai Fountain, de grootste fonteinshow ter wereld om van daar eindelijk een blik te krijgen op de Burj Khalifa, met 828 meter de hoogste constructie ter wereld. Het grootste aquarium ter wereld lieten we nog even voor wat het was. Het moge duidelijk zijn: dit is een plek van superlatieven en wereldrecords. In de Mall bleek het al gigantisch druk te zijn, en dat zou later bevestigd worden toen er wachtrijen voorzien werden aan de roltrappen. Nooit gezien zoiets.
Ooit al een georganiseerde wachtrij gezien voor een roltrap? Welkom in de Dubai Mall!
Eenmaal buiten was het zicht fenomenaal. De hoogste wolkenkrabber ter wereld maakt indruk. Hij is niet alleen hoog, het is ook nog eens een mooie toren. De omgeving maakt dat hij de echte ster van Dubai is. Het is bijzonder gezellig en sfeervol, maar tegelijk ook storend druk, wellicht omdat het avond was en het ideaal is om weer buiten te komen. Je merkt trouwens goed dat het in de namiddag overal betrekkelijk rustig is, maar eens de zon begint te zakken is van rust geen sprake meer. ‘s Avonds is er om het half uur een show van de Dubai Fountain. We hebben al grote fonteinshows gezien (tot deze was die van de Bellagio in Las Vegas de grootste en Aquanura is de grootste van Europa), maar de Dubai Fountain zet beide andere varianten letterlijk in hun blootje. Wel moet gezegd dat de shows hier bijzonder kort zijn en ze een opbouw missen zoals ze dat in Vegas wel doen. Neemt niet weg dat het een bijzonder indrukwekkend schouwspel is aan de voet van de Burj Khalifa.
Om de avond te beëindigen gingen we iets eten in T.G.I. Fridays waar we op het terras zaten met uitzicht op de twee voornaamste wereldrecords: de Burj en de Fountain. Een aanrader trouwens als je wil eten in dit gebied. De prijzen zijn zeer betaalbaar en je krijgt er een uitzicht bij dat geld waard is.
Ondanks ons voornemen om het vandaag rustig te houden en het gevoel dat we niet veel gewandeld hadden, hadden we ‘s avonds toch weer meer dan 13 km in de benen. Het wordt zo inmiddels duidelijk dat, tenzij je voor alles de taxi neemt, niets om de hoek ligt.
Onze mening
Deira was wel eens leuk om te zien, maar rekening houdend met de lange reistijd van aan ons hotel en de geringe tijd die we in de souks gespendeerd hebben, was het misschien te overwegen dit niet te doen. We zijn ergens blij dat we het gezien hebben om een totaalbeeld van Dubai te krijgen, maar een must is het zeker niet wat ons betreft, tenzij je dichter bij of in Deira overnacht. Dat geldt overigens ook voor The Frame. Het is een zot bouwwerk dat in eender welke Europese stad veel volk zou trekken, maar in Dubai is het slechts één van de gigantische bouwwerken waardoor het niet zo bijzonder meer is. Dat zegt natuurlijk iets over de absurde grootsheid van deze stad.
Downtown Dubai is uiteraad wel een bezoek waard. Het is dé hotspot van Dubai en dat zie je aan de massa’s toeristen die hier samendrummen om de verschillende wereldrecords die je hier bij elkaar vindt te ervaren. Het buitengebied is met zijn vele terrasjes, de Dubai Fountain en de Burj Khalifa enorm gezellig en indrukwekkend tegelijk. Ga er ‘s avonds niet heen in de veronderstelling dat je in alle rust van deze pracht en praal kan genieten, want dan kom je bedrogen uit. De wandelafstanden zijn groot hier, dus voorzie voldoende tijd.
