Het was alweer van 2005 geleden dat we nog een pakketreis boekten bij een touroperator. De bestemming toen was een ander Europees eiland: Kreta. Sindsdien verruimden we de blik op de wereld. Dit jaar besloten we echter de boeg opnieuw om te gooien en weer wat dichter bij huis te blijven. De keuze viel op Madeira.
Pakketreizen boeken, het was al lang niks meer voor ons. De drukte van het voorbije jaar bracht ons echter in verleiding, op voorwaarde dat op de bestemming voldoende te doen en te zien was dat binnen onze wensen paste. Madeira bleek de ideale keuze.
Na net geen 3,5 uur bereikten we het eiland. Helaas voor ons mochten we niet onmiddellijk landen. De luchthaven van Funchal staat bekend als geen gemakkelijke: de landingsbaan zit gekneld tussen de zee en een berg en wind speelt een gevaarlijk spel met de blikken vogels. We merkten de gevolgen daar ook meteen van. Door te veel wind moesten we een klein half uurtje blijven rondcirkelen. Uiteindelijk kreeg de piloot groen licht en mocht hij de landing inzetten. Wat volgde was een van de spannendste die we ooit meemaakten. Ter illustratie: om op Funchal te mogen vliegen moeten piloten een speciaal daarvoor ontwikkelde training jaarlijks herhalen, om maar te tonen dat het echt niet evident is.
Vanop de luchthaven werden we netjes per bus naar ons hotel gebracht en stiekem vonden we het best gemakkelijk. Na ingechecked te hebben gingen we een eerste keer op pad, voor de tijd die ons restte. Het was immers al avond geworden. We besloten te wandelen naar Forum Madeira, een tamelijk groot shoppingcenter op iets meer dan een kilometer van ons hotel. Daar liepen we de Pingo Doce in, een grote supermarkt, om nog een bescheiden avondmaal samen te stellen dat we zouden opeten op een bankje met zich op zee. De vakantie was begonnen!
Promenade do Lido
De volgende dag gingen we goed op verkenning in de buurt van het hotel, want graag weten we zo snel mogelijk waar we beland zijn.
Madeira heeft niet bijzonder veel typische reusachtige hotels zoals je die in pakweg Spanje en Turkije tegenkomt. Het eiland is een en al berg, van kust tot kust, waardoor er simpelweg niet veel plaats is voor dergelijke resorts. Het echte massatoerisme wordt zo ook vermeden. Net buiten Funchal, op zo’n twee kilometer van het centrum, is een hotelzone tot ontwikkeling gekomen waar het uitpuilt van restaurantjes, winkeltjes, supermarkten en een groot shoppingcenter. Vergelijk het niet met de Spaanse Costa’s; hier is het veel kleinschaliger en dus ook gezelliger, en wat later op de reis bleek dat dit de ideale uitvalsbasis zou worden om het hele eiland te verkennen. De meeste bezienswaardigheden op Madeira zijn van hieruit in een uur te bereiken per wagen en alles wat je ook maar enigszins zou kunnen nodig hebben vind je hier binnen een straal van een halve kilometer. Ideaal, toch?
De hotelzone heeft nog een troef: een intieme, gezellige wandelpromenade pal langs de Atlantische Oceaan. Hier is het fantastisch te vertoeven, zowel overdag als ‘s avonds. Enig minpuntje is dat de promenade van Funchal weg loopt en de weg richting hoofdstad alles behalve gezellig is, maar daarover meer in een andere blogpost.
Wij besloten de hele promenade af te wandelen, van aan de Rua do Gorgulho tot aan de Rua da Ponta da Cruz, enkel goed voor zo’n twee kilometer. Onderweg kwamen we langs vele gezellige restaurantjes, publieke zwembaden langs de zee (stranden kent Madeira zo goed als niet) en een stukje geschiedenis van het eiland: de Cais do Carvao. Hier kan je de restanten bekijken van wat ooit een kolenopslagplaats was. Madeira vormde een tussenstop voor stoomboten die van Europa naar Amerika vaarden en omgekeerd. Hier konden ze hun lading steenkool weer aanvullen.
Zo leuk om zo veel naar de zee te kijken…
De promenade eindigt aan de Rua da Ponta da Cruz. Van daar kan je nog eventjes doorlopen tot aan het Praia Formosa, een strand bestaande uit keien en rotsen. We lieten dat voor wat het was, genoten van het uitzicht op de baai en keerden weer terug. We konden niet anders dan concluderen dat het deugd doet om de helderblauwe zee zo veel te zien.
Onze mening
De hotelzone was voor ons de perfecte uitvalsbasis. Het gebied herbergt enorm veel restaurantjes waar je gezellig en goedkoop kan eten. Lekker ook, en voor vegetariërs als ik is er overal iets te vinden. Dat op zich verdient al een bijzondere vermelding. De promenade is geen must in die zin dat er geen grootse dingen te zien zijn. Ze is wel erg gezellig en het contact met de zee is fantastisch. Houd rekening met heel wat niveauverschillen. Onderweg kan je van de promenade afdalen naar rotsen pal aan de zee. Vanaf de promenade kan je ook naar het Forum wandelen. ‘s Avonds is het er zeer rustig en vormt de promenade een gezellig gebied om nog even na te genieten van de dag terwijl de zee steeds donkerder wordt.
