Weer Op Weg
Blog Denemarken Europa

Kopenhagen

Met de blik immer op Zuid- en West-Europa en de V.S. bleef Scandinavië een beetje onder onze radar. Daar moest maar eens verandering in komen en dus boekten we vluchten naar de Deense hoofdstad voor een citytrip tussen Kerst en Nieuw. Al gauw werd duidelijk dat Kopenhagen niet onmiddellijk budgetvriendelijk zou worden want de hotelprijzen alleen al konden tellen.

[dropcap]L[/dropcap]anden doe je op Copenhagen Airport, een moderne luchthaven waar je gemakkelijk je weg vindt. Uit budgettaire overwegingen kochten we ons in de luchthaven een Copenhagen Card voor drie dagen. Met die kaart krijg je heel wat korting bij bezienswaardigheden én is het vervoer inbegrepen, wat ons al direct van pas kwam aangezien we met de trein naar de stad zouden rijden. De verbindingen zijn prima geregeld: in een klein half uur sta je in Københavns Hovedbanegård, het Centraal Station in het Nederlands. Ons hotel lag in de wijk Vesterbro; op een kleine tien minuten stappen waren we er.

Wanneer je in een vreemde stad aankomt, wil je zo snel mogelijk de eerste indrukken opdoen, dus gingen we al gauw op pad. Kopenhagen heeft een metronetwerk, maar dat is niet volledig dekkend en dus hadden we gerekend op vele wandelkilometers. Daarom kozen we voor een hotel in het centrum. Vesterbro bleek een uitstekende keuze te zijn. Het pretpark Tivoli ligt om de hoek en in een kwartier stappen sta je in de winkelstraat, Strøget, de langste verkeersvrije straat van Europa. Tivoli wandelden we even voorbij om via Strøget naar de Rundetaarn, een ronde toren van waar je een mooi uitzicht hebt over de stad, te wandelen. Kopenhagen gaf al meteen een gezellige maar ook bruisende indruk, een indruk die later alleen maar bevestigd zou worden. Na de Rundetaarn begon het al donker te worden. Bij ons zijn de dagen ’s winters ook kort, maar hier in Denemarken nog korter: rond 15u verdwijnt de zon al.

De wandeling bracht ons verder nog tot Kongens Nytorv, een groot plein met als blikvanger Det Kongelinge Teater, het Deense nationale theater. Een beetje verder konden we de sfeer opsnuiven in Nyhavn, een oude binnenhaven met gekleurde huizen. Na het avondeten in Vesterbro konden we het niet laten al naar Tivoli te gaan. Het zou onze laatste stop van de dag worden en de eerste van de volgende dag.

De tweede dag beloofde weer een stevige wandeldag te worden. Op zich zijn we wel wat gewend, maar Kopenhagen is koud, héél koud, en dat maakt het niet altijd eenvoudig. We startten de dag met een paar uurtjes Tivoli om dan weer verder te stad in te trekken. Via Christianborg, een van de paleizen in de stad, wandelden we verder naar de nabijgelegen Børsen, het oude beursgebouw. Kopenhagen is een stad met water, dus kon een rondvaart ook niet ontbreken. Soms doet het eens deugd je gewoon door een stad te laten leiden, maar het ijskoude weer maakte de tocht toch niet zo aangenaam als we gehoopt hadden. Wel hebben we het grootste deel van de stad gezien, ook delen die we al wandelend verkend hadden. Spannend werd het toen we de Kleine Zeemeermin naderden, hét symbool van Kopenhagen. We begrijpen nu alleszins waarom vele toeristen in Brussel teleurgesteld zijn wanneer ze Mannenken Pis zien; wij hadden hetzelfde gevoel met de Zeemeerin. ’s Avonds brachten we nog een bezoek aan het H.C. Andersen Eventyrhuset waar je op interactieve manier de nalatenschap van een van ’s werelds beroemdste sprookjesschrijvers kan ontdekken.

De laatste dag stond in het teken van wandelen, uiteraard. We hadden nog niet alles gezien, dus wandelden we naar Rosenborg Slot, een kasteel midden in de stad waar de kroonjuwelen van de Deense koningin tentoongesteld zijn. Niet dat we uit zijn op die luxe, maar het was inbegrepen in de Copenhagen Card, dus kan je maar net zo goed eens binnen wandelen. Daarna trokken we verder naar Frederiks Kirke en Amalienborg, het koninklijk paleis(je). Straf hoe dicht je hier bij de voordeur kan komen. Eigenlijk zou je gewoon kunnen aanbellen…

De Kleine Zeemeermin was de volgende bezienswaardigheid. We hadden het beeldje vanop de boottocht al gezien, maar we wilden er toch ook echt eens voor gaan staan. Via Kastellet gingen we op ons doel af. Van ver zag je al waar het te doen was door de mensen die er rond stonden; het beeld zelf was niet te zien tot je er bijna voor stond. We hadden intussen al een hele afstand afgelegd in de bijtende koude en mede dat zorgde ervoor dat het beeld geen beloning was voor onze inspanning. Maar ach, je moet het gezien hebben als je in Kopenhagen bent.

Christiania dan… Een zeer bizar stukje Kopenhagen. Deze wijk was lang een vrijhaven voor al wie zich wilde onttrekken aan overheidsgezag. Drugs werden er bijna zonder probleem gebruikt (en nog steeds), de politie kwam er amper. Toch was het een behoorlijk vreedzame gemeenschap. Vandaag is er al wat meer controle, maar het voelt nog steeds aan als buitenland, zelfs een beetje luguber. Wij wandelden er alvast snel door, want de sfeer was toch niet meteen de onze.

Voor de laatste wandeling namen we een stukje metro naar Frederiksberg want we wilden nog even naar het Frederiksberg Slot. De wijk voelde een beetje vreemd aan en net als de Kleine Zeemeermin was de beloning niet in verhouding tot de inspanning. De citytrip afsluiten deden we met een laatste kleine wandeling doorheen het centrum.

Besluit

Kopenhagen is een erg leuke stad. Verwacht er niet de grote architecturale wonderen van andere grote steden, Kopenhagen heeft het van vele andere dingen. Het is een gemoedelijke stad met een unieke eigenheid. Je kan de stad op afwisselende manieren verkennen: te voet, met de boot, op de fiets,… Houd er rekening mee dat het geen goedkope stad is, zo kom je niet voor onaangename verrassingen te staan. Onze eerste kennismaking met Scandinavië was alvast erg positief!

Laden...

Deze website maakt gebruik van cookies. Indien je verder surft verklaar je je hiermee akkoord. Accepteren Lees meer