Dat ons eigenste landje talrijke mooie plekjes telt, wisten we al. Vaak bevinden die mooie plekjes zich zelfs helemaal niet ver van de grote steden. Denk maar aan de groene gordels rond Antwerpen en Brussel. Ook op een boogscheut van het centrum van Mechelen kan je nog helemaal tot rust komen in het verder overvolle en drukke Vlaanderen.
[dropcap]H[/dropcap]et beloofde een zonnige dag te worden, dus besloten we nog eens een plekje uit te kiezen om te gaan verkennen. Als per automatisme werden we weer aangetrokken door Zeeland, maar de temperatuur zou daar een stukje lager zijn dan in het Belgische binnenland, dus kozen we er toch maar voor niet te dicht richting zee te trekken.
Onze keuze viel op het Mechels Broek en de Barebeekvallei, die samen met Mispeldonk tot het Mechels Rivierengebied behoren. Sofie was er enkele jaren geleden al geweest met haar leerlingen maar toen was het zo slecht weer dat ze het voornemen gemaakt had nog eens terug te keren op een zonnige dag, en dat zou dus vandaag worden.
Mechels Broek
Pal tegen de oostelijke flank van Mechelen ligt het Mechels Broek. Over de bereikbaarheid kunnen we kort zijn: dat kan een pak beter. Vanuit het centrum van Muizen ben je zo aan het bezoekerscentrum in de Muizenhoek waar een parking is voor welgeteld twee auto’s. Aan de kant van de weg kan je ook parkeren, maar ideaal is dat niet. Aan dergelijke dingen kunnen we ons dan ook mateloos ergeren: België heeft ronduit knappe plaatsen, maar ze zijn telkens moeilijk bereikbaar. Als je de natuur wil promoten, moet dat echt beter.
Dit gezegd zijnde parkeerden we de auto langs de weg in de buurt van het bezoekerscentrum. We zouden van hier twee wandelingen aan elkaar koppelen: de AS Adventure-route van ? kilometer (dat vraagteken staat daar niet voor niks) en de route door de Barebeekvallei van 4,6 kilometer. De eerste route zou de paarse zijn, maar aan het bezoekerscentrum bleek die ineens blauw uit te vallen. Volgens de website is ze 6,5 kilometer, het wandelkaartje op de website geeft 5,4 kilometer en op het infobord stond aangegeven dat ze meer dan 7 kilometer zou zijn. Uiteindelijk bleek achteraf dat de bewegwijzering ook niet klopte met de routeaanduiding op de kaart. Samengevat: hier is werk aan de winkel. Afgezien daarvan is de route wel duidelijk te volgen, daar geen klagen over.
De wandeling is vrij divers. Je passeert door bosgebied om vervolgens in een meer open landschap te belanden. Het gebied is moerassig waardoor bepaalde delen wandelweg bestaan uit vlonderpaden zoals die ook in de Hoge Venen veelvuldig aangelegd zijn. In het hele Broek zijn kleine poeltjes te zien die bruisen van zowel fauna als flora. De poeltjes zijn de restanten van bominslagen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zo kwam van iets dramatisch toch nog iets moois.
Wie graag vogels spot, iets waar wij nu niet speciaal voor kwamen, komt zeker aan zijn trekken in het Mechels Broek. Onder andere de kluut en de zilverreiger zijn hier thuis. Er werd een onopvallende uitkijktoren gebouwd waar je in alle rust uitkijkt over de vele poelen en vijvers die het gebied rijk is.
Wij deden uiteindelijk twee uren over de hele wandeling, inclusief picknick en regelmatige stops.
Barebeekvallei
Omdat we de afstand enkel voor de wandeling doorheen het Mechels Broek niet de moeite waard vonden, koppelden we er nog een lus aan vast doorheen de Barebeekvallei. Het naam klinkt indrukwekkender dan het is want behalve een heel eind langs de Dijle is hier weinig speciaal te zien. Dat neemt niet weg dat we het een heel rustgevende wandeling vonden zonder gestoord te worden door autoverkeer, en dat is al de moeite op zich. Deze route legden we in iets minder dan een uur af, zonder pauzeren.
Onze mening
Het Mechels Rivierengebied is niet het spectaculairste landschap dat je in Vlaanderen zal vinden, maar in de complete rust in de schaduw van de Sint-Romboutstoren biedt het wandelmogelijkheden voor als je eens een namiddag niet weet wat doen.
