Canal Saint-Martin
De tweede dag van onze citytrip startten we ook met een wandeling vanaf het hotel. Ook nu weer namen we dus niet eerst de metro om op ons startpunt te geraken. Opnieuw via de Bataclan wandelden we tot aan de Place de la République, een stukje onbekend Parijs voor ons en niet op de toeristische routes. Aan grote pleinen geen gebrek, en ook deze past in het plaatje van Parijs als stad van de grootsheid. Tegelijk kwam het op ons over als een heel gezellig plein met winkels en horeca errond. De Place de la République is een vaste plaats voor protest allerhande, ook voor de gele hesjes, maar vandaag lag het plein er rustig en vredevol bij.
Vanaf de Place de la République is het Canal Saint-Martin om de hoek. Dit was een stukje Parijs dat al lang op het lijstje stond, en eindelijk konden we er nu tijd voor maken. Het Canal Saint-Martin liep vroeger van aan de Seine via de Place de la Bastille tot in La Villette, nu blijft er slechts een deel over. De omgeving is niet per se uitnodigend, maar het kanaal zelf is heel kenmerkend dankzij de vele ijzeren bruggen en sluizen die een hoogteverschil van 25 meter compenseren. De bomen die het kanaal omzomen waren nu helemaal kaal maar zullen het plaatje vanaf de lente zeker nog verfraaien.
Parc des Buttes-Chaumont
Ongelooflijk wat Parijs te bieden heeft, zelfs ver weg van de bekende monumenten.
Alweer een onbekende parel, dit stadspark. Nochtans moet het een van de mooiste Parijse parken zijn en misschien wel een van de mooiste stadsparken tout court. De wandeling erheen is goed te doen vanaf het Canal Saint-Martin, alleen, zoals de naam doet vermoeden, moet er weer geklommen worden. Het park ligt zelfs op enkele heuvels waardoor er een prachtige en indrukwekkende microkosmos van rust ontstaat binnen de stad. Het centrale meer met in het midden een gigantische rotspartij met Romeinse tempel vormen de apotheose. Ook vanaf hier krijg je een uitzicht, dit keer richting Montmartre. In het park kan je ook nog een grote waterval (die nu helaas niet functioneerde) en zelfs grotten bewonderen. We hebben er een tijdje gespendeerd om te genieten van de oase van rust en van het gevoel even ver weg in de natuur te zijn. Echt knap wat landschapsarchitecten hier gerealiseerd hebben en eigenlijk opnieuw ongelooflijk wat Parijs te bieden heeft, zelfs ver weg van de bekende monumenten.
De wandeling leidde ons verder naar het Bassin de la Villette, een verlengstuk van het Canal Saint-Martin. Dit gebied is nog in volle ontwikkeling naar nieuwe hippe stadswijk. Het heeft zeker potentieel, want naast de gezellige wandelpromenades langs de Seine is ook hier de nabijheid van water een pluspunt. Het oogde nu allemaal wat grauw, maar in de lente en zomer, wanneer je o.a. een bootje kan huren op het Bassin, komt dit stadsdeel ongetwijfeld helemaal tot leven.
We waren nu te ver weg van andere bezienswaardigheden om er te voet een vervolg aan te breien, dus namen we de metro, na een chocolat chaud bij Le Barlu, richting een heel ander stukje Parijs: het Quartier Latin.
Quartier Latin
Het Quartier Latin ligt op de Rive Gauche en vormt het hart van de studentenwijk. Hier is de beroemde universiteit Sorbonne gevestigd en de wijk wordt in vele reisgidsen als gezellig omschreven, en dat klopt ook. We stapten uit in station Odéon om recht de Cour du Commerce Saint-André in te wandelen. Dit straatje is nog een van de weinige authentieke smalle middeleeuwse straatjes van Parijs en is buiten het bereik van de bouwwoede van Haussmann gebleven. Hier geen statige, brede boulevard dus, maar eerder de intimiteit en knusheid van kleinschaligheid, iets wat niet meteen aan Parijs gelinkt kan worden. In het straatje is overigens ook Le Procope te vinden, het oudste restaurant van de stad. Al sinds 1686 worden hier drankjes geserveerd. Je kan er geen uren rondslenteren in de Cour du Commerce Saint-André, maar het is zeker wel de moeite waard als je in het Quartier Latin bent.
Van aan Odéon wandelden we verder de wijk in, opnieuw bergop (tijdens deze citytrip wordt echt duidelijk hoe heuvelachtig Parijs is) richting het Panthéon. De koepel van dit gebouw is vanop vele plaatsen in de stad te zien, maar nog nooit wist het ons naar zich toe te trekken, tot nu dus. Het Panthéon is ooit gebouwd als religieus gebouw maar doet nu dienst als nationale necropolis met graven van o.a. Voltaire en Victor Hugo. De catacomben onder het gebouw zijn van een indrukwekkende grootte. In het midden van het Panthéon, onder de koepel, hangt een slinger van Foucault die aantoont dat de aarde om haar eigen as draait. De slinger is meer dan 60 meter lang en is indrukwekkend om te zien.
Het plan was om de dag af te sluiten met een avondlijk uitzicht over de stad vanaf de Tour Montparnasse. Het kostte ons een wachtrij van 45 minuten voor we bij de kassa geraakten om dan te vernemen dat het zicht ronduit slecht zou zijn omdat het was beginnen miezeren. De Eiffeltoren was zelfs niet goed zichtbaar, en dan heeft het weinig zin. Voor niks in de rij gestaan dus. Dan namen we de metro maar terug richting Place de la Bastille waar we nog iets aten bij Ellis Gourmet Burger, een van de Parijs filialen van de Belgische hamburgerketen. We hadden weer een mooie dag achter de rug!
