De Trôs-Marets is een riviertje dat zich een weg zoekt doorheen de Ardense bossen in de buurt van Malmedy. We hadden er nog nooit van gehoord, maar een wandeling langs water, daar zeggen we geen nee tegen.
De wandeling van om en bij de negen kilometer start aan de Ferme Libert, op een helling vlak bij Malmedy in de oostkantons. We parkeerden de auto op de ruime parking en gingen op pad met een routebeschrijving die we gedownload hadden op de website van Toerisme Wallonië. In tegenstelling tot vele andere wandelingen die we al gedaan hadden, was deze een combinatie van verschillende routes en konden we dus niet één symbooltje volgen, maar moesten we de routebeschrijving er goed bij houden om tijdig van symbool te wisselen. Het beloofde dus iets spannender te worden dan gewoonlijk.
De wandeling start relatief gemakkelijk door bossen en langs een helling die ons langzaam naar de Trôs-Marets leidde. Stilaan hoorden we het water van het riviertje en na enkele minuten stonden we op een brug erboven. Dergelijke taferelen blijven fantastisch. We lunchten er meteen alvorens weer verder op weg te gaan. Jammer genoeg is de afstand die je langs het riviertje loopt betrekkelijk kort in vergelijking met de hele route. Na een klim en afdaling kwamen we aan een volgende houten brug en we wisten dat we nu andere route-aanduidingen moesten volgen.
Het vervelende was echter dat de omschrijving niet klopte met wat we zagen. Na geruime tijd konden we niet anders dan concluderen dat de routes veranderd moesten zijn. Even later, toen we andere wandelaars zagen met een wandelkaart, werd dat vermoeden bevestigd. Het begon ons ook op te vallen dat de routebordjes er wel heel nieuw uitzagen. Dergelijke linken leg je natuurlijk niet onmiddellijk en het is hoogst vervelend dat de routebeschrijving die we van de website haalden daar niks over vermeldde.
Na het nodige oponthoud geraakten we weer op het juiste pad en konden we onze route verderzetten. De route verwijderde zich verder van de Trôs-Marets en daarmee hadden we het leukste deel al achter de kiezen, spijtig genoeg. Wat volgde waren ellenlange bospaden. Niet erg natuurlijk, maar minder boeiend. Onderweg moesten we opnieuw regelmatig halt houden omdat de wegwijzers niet overeenstemden met de beschrijving.
Na een tijdje bereikten we een boshut waar we de loop van een beekje volgden. Het bospad langs het beekje liep door veenlandschap en was soms zo dicht begroeid dat we dachten dat we verkeerd liepen. Uiteindelijk bleken we toch weer juist te zijn en konden we de wegwijzers naar Ferme Libert weer volgen. Op zijn Belgisch waren die na verloop van tijd weer verdwenen. Op een twijfelpunt passeerde een vriendelijke mens aan wie we de weg konden vragen. Van daar was het nog een tiental minuten tot we aan de Ferme stonden.
We hadden zelf gezorgd voor avondeten en daarvoor reden we via Francorchamps en Spa naar Remouchamps waar we enkele jaren geleden ook waren. We installeerden ons aan de oever van de Amblève en genoten nog een uurtje van de Ardense rust en gezonde lucht alvorens terug richting Antwerpen te vertrekken.
Onze mening
De wandeling op zich is zeker geen must. Er zijn in de omgeving mooiere te vinden, zoals de Vallei van de Hoëgne en de Ninglinspo. Over de totale afstand van negen kilometer wandel je maar een zeer kort deel langs de Trôs-Marets en dat vonden we wel wat jammer. Anderzijds is het een heel rustige route met weinig tot geen wandelaars. Je hebt de hele omgeving voor jezelf.
Zoals hoger geschreven is men op dit moment (augustus 2019) duidelijk bezig met routes te hertekenen en wegwijzers aan te passen. Ga dan ook op pad met een topografische kaart of informeer naar de stand van zaken voor je eraan begint.