Sanibel

Vandaag stonden we op met heel wat wind en bewolking. Na een (klein) ontbijt genuttigd te hebben in het hotel begon het wat te regenen maar nog voor ons vertrek was het buitje over en dat maakt van deze dag meteen de beste tot nu toe. Geen onweer, alleen grijze wolken.

Vandaag stond de GPS ingesteld op Sanibel, een eiland iets ten noorden van Fort Myers Beach en gekend om de bijzondere schelpen die daar op de stranden te vinden zijn. De schelpen lieten we links liggen maar het Ding Darling wildlife refugee trok meer onze aandacht. Zo goed als de hele dag hebben we gespendeerd in het natuurpark dat een smaakmaker voor de Everglades kan zijn. Eerst legden we een route af van 4 mijl met de auto waar we regelmatig stopten om naar dieren en landschappen te kijken. Ook een miniwandeling over een trail van 0,3 mijl doorheen dichte mangroves stond op het menu.

Nog meer bijzonder was de invulling van onze namiddag. Ook op Sanibel maakten we een twee uur durende tocht per kayak doorheen het natuurreservaat. Doordat het eb was, moesten we een tijd tegen de stroom in varen en da’s niet altijd even gemakkelijk gebleken maar het was de moeite. De natuur is prachtig en wanneer je met je bootje door de mangrovetunnels vaart, geniet je van de bijna oorverdovende stilte en de vissen die af en toe een sprong in de lucht maken. Helaas hebben we op onze tocht geen zeekoeien en dolfijnen gezien, hoewel die kans reëel was. Waarschijnlijk door de eb hebben we de beestjes moeten missen want vanmorgen bij hoog water zwommen de dolfijnen een tijd lang bij andere kayakkers. Jammer, maar de tocht op zich was méér dan de moeite. We zagen vanavond een t-shirt met het opschrift “Florida bites” waarbij een krokodil achter een toeriste stond afgebeeld, maar de leuze klopt alvast. Florida is waaw!

In de vooravond reden we terug naar Fort Myers Beach en konden we wat pootje baden in de Golf van Mexico. Wat is de zee hier warm zeg. Fort Myers Beach heeft overigens een bijzonder klein maar gezellig centrum. Het doet allemaal een beetje caraïbisch aan en dat kan dan weer een smaakmaker zijn voor Key West. In de verte zagen we het weer weerlichten…

Morgenochtend trekken we nog verder naar het zuiden en begeven we ons voor het eerst in de Everglades. Hopelijk zien we dan eindelijk eens een alligator liggen tijdens onze fietstocht van 2 à 3 uur door het hart van Amerika’s enige subtropische natuurpark. Als het onweer daar geen stokje voor steekt tenminste…