Tokyo Disneyland: van het indrukwekkendste park ter wereld naar een teleurstelling

Het Tokyo Disney Resort bestaat net als de Parijse en Anaheimse evenknie uit twee parken en een handvol hotels. Eerder bezochten we al het ‘tweede’ park van het resort, nl. Tokyo DisneySea. Nu was het hoofdpark aan de beurt: Tokyo Disneyland.

De route naar het park was dezelfde als naar Tokyo DisneySea, alleen hoefden we aan station Maihama deze keer de dure monorail niet te nemen. Tokyo Disneyland is te voet immers veel beter bereikbaar dan het andere park. Op vijf minuutjes door de brandende zon stonden we aan de tassencontrole.

World Bazaar

Meteen viel op dat deze entreezone niet dezelfde sfeer uitstraalt als de inkomgebieden van de andere Disneyparken die we al bezocht hebben. Het was moeilijk er de vinger op te leggen, maar er ‘ontbrak’ iets. In tegenstelling tot onze laatste ervaringen in Anaheim en Orlando waren de medewerkers hier gelukkig wel bijzonder én spontaan vriendelijk, geheel passend binnen de Japanse ‘way of life’.

De mainstreet is zowat de minst gezellige die we ooit al zijn tegengekomen in een Disneypark. Misschien heeft dat te maken met het feit dat hij helemaal overdekt is, net zoals Universal Studios Japan dat ook deed. Daar gaf het geen beklemmend gevoel, hier was dat wel het geval. Overigens, de themazone heet hier World Bazaar, de link met ‘world’ is me niet helemaal duidelijk.

Aan het eind van de mainstreet dook op gebruikelijke wijze het kasteel op, een kopie van het centrale bouwwerk in het Magic Kingdom in Orlando. Hieraan viel dus niks nieuws te ontdekken. We constateerden op het voorplein dat het park bijzonder ruim geconcipieerd is, iets wat later helaas nog bevestigd zou worden. Doorheen het hele park loopt nl. een wandelpad dat de breedte van een autosnelweg moet hebben. Daarrond liggen dan alle attracties en themazones. Goed dat er geanticipeerd is op mogelijke drukte, maar té ruime wandelpaden zorgen ervoor dat de gezelligheid weg is. En dat is wellicht de kern van de zaak: dit is géén gezellig park, wel integendeel. Sterker nog: het is het minst leuke ‘hoofdpark’ (of: ‘kasteelpark’, zo u wenst) van de vier die we tot nu toe bezocht hebben. Stiekem mag ik zeggen dat ik het hoofdpark van Parijs eigenlijk nog het beste vind, al ontbreken daar enkele topattracties die de andere parken wel hebben.

Tomorrowland

Het park is niet alleen ongezellig, het oogt ook erg gedateerd. Dat is een gevoel dat we in geen enkel ander Disneypark ervaren hebben, zelfs in EPCOT niet waar Future World dat gevoel zou kunnen oproepen. Vooral triestig (ik durf het woord bijna niet gebruiken, maar het is écht zo) is Yesterdayland… pardon, Tomorrowland, dat zomaar uit een serie uit de jaren ’70 van de vorige eeuw gekropen zou kunnen zijn. De stijl van het gebied deed me op sommige momenten zelfs denken aan Expo ’58 in Brussel en daarmee beledig ik die laatste wellicht nog. Amusant, maar niet voor een modern pretpark in de 21ste eeuw. Het hele gebied is één grote betonvlakte zonder ook maar iets van gezelligheid. Nu is gezelligheid uiteraard niet iets dat je moet associëren met om het even welke versie van Tomorrowland (al is het niet zo erg gesteld met het Parijse Discoveryland) maar hier is het echt om zo snel mogelijk weer weg te zijn. Al een geluk dat Space Mountain een erg vermakelijke baan is die we twee keer gedaan hebben.

Adventureland

Ook hier hetzelfde verhaal: deze themazone mist de intimiteit en het avontuurgevoel van de zones in de andere parken. De snelweg doorkruist ook hier het gebied, dus weg sfeer. Ik was wel blij te zien dat Pirates of the Carribean hier op dezelfde manier is opgevat als in Anaheim, en die versie vond ik tot op heden nog steeds de beste. Een plus dus voor Tokyo Disneyland!

Van het legendarische Tiki-deuntje helaas geen spoor en daarmee werd mijn hoop op instant geluk brutaal aan diggelen geslagen.

Nog een (persoonlijke) plus is de aanwezigheid van de Enchanted Tiki Room, althans, dat dacht ik. In Anaheim en tegenwoordig ook weer in Orlando zijn de zo goed als oorspronkelijke versies te zien maar in Tokio hebben ze er een ander sausje overgegoten en speelt Stitch de hoofdrol, waar in Orlando enkele jaren geleden Iago de show nog stal. Van het legendarische Tiki-deuntje helaas geen spoor en daarmee werd mijn hoop op instant geluk brutaal aan diggelen geslagen. Als ik nu één attractie wens voor Parijs is het de originele Tiki Room, al zit het grootste deel van Europa daar wellicht niet op te wachten en is de kans dat hij in Parijs ooit te zien zal zijn zo goed als nihil.

Ook in Tokio is een Jungle Cruise te vinden maar omdat onze vorige ervaring in Orlando al niet meer was om naar huis over te schrijven en hij hier in het Japans is, sloegen we hem met plezier over.

Westernland

Inderdaad, geen Frontierland in Tokio, hoewel het concept identiek is. Big Thunder Mountain, Splash Mountain en zelfs de legendarische Country Bear Jamboree zijn hier te vinden. Die laatste wilde Sofie absoluut doen en een animatronicshow zoals deze vind ik ook geen straf, zelfs in het Japans niet. Big Thunder Mountain moet na die van Parijs de beste zijn. We vonden hem allebei echt plezant, mede door zijn bijna onnavolgbare souplesse.

Splash Mountain, in Critter Country, is een kopie van de Orlando-versie. Door de lange wachttijden en de snelle uitverkoop van fastpassen hebben we hem niet gedaan.

Fantasyland

Deze themazones zijn onze minst favoriete, vooral vanwege het hoge mierennestgehalte dat in ieder Disneypark terugkomt. In Tokio is dat helaas niet anders.

Net zoals in Parijs vind je hier enkele kleine darkrides zoals Peter Pan’s Flight en Pinocchio’s Daring Journey. Het grote verschil met de andere Disneyparken is echter de aanwezigheid van twee specifieke attracties: Pooh’s Hunny Hunt en It’s a small world. Ik zie je bedenkelijk opkijken bij het lezen van die tweede, en inderdaad, hij is helemaal niet uniek voor Tokio: in elk ander kasteelpark is deze attractie te vinden. Maar nu komt het: in 2018 kreeg de versie in Tokio een serieuze update. De kleuren werden verfrist, het station kreeg een gigantische update en er werden Disneyfiguren toegevoegd aan verschillende scenes.

“It’s a small world” is hier echt een topattractie! Wie had ooit gedacht dat ik dat nog zou zeggen…

Dat de update – we kunnen zelfs spreken over een upgrade – huge was, bewijst het feit dat we deze attractie in Tokio wél leuk vonden en hem zelfs een keer opnieuw deden. It’s a small world is hier echt een topattractie! Wie had ooit gedacht dat ik dat nog zou zeggen…

En het stopt nog niet, want in deze Fantasyland ligt nog een andere bescheiden topper: Pooh’s Hunny Hunt. Een gelijkaardige attractie is ook te vinden in Orlando en Anaheim, maar doordat er in Tokio minder budgettaire beperkingen zijn (de parken zijn in handen van The Oriental Land Company en niet van Disney zelf) heeft hij hier een serieuze upgrade gekregen. Wat een lollige attractie is dit zeg! De scene waarin de karretjes kriskras door elkaar rijden is fenomenaal en wellicht is dit wat de Efteling beoogde met de finale koningszaalscene in Symbolica. Helaas wordt zo pijnlijk duidelijk dat de Efteling eigenlijk gefaald heeft en Disney het juist heeft in een darkride die vele malen meer low profile is dan Symbolica. Achja, we kunnen de budgetten natuurlijk niet naast elkaar leggen… We hebben het dan ook nog niet over de vele andere leuke effecten die je voorgeschoteld worden, maar die moet je zelf maar eens gaan ontdekken. In ieder geval: dit is een ware topper!

Het probleem-Journey

Hier zijn we weer met die dekselse Journey to the Center of the Earth die in dat andere park te vinden is. De achtergrond van de kwestie die nu al twee dagen als een rode draad door onze Disney-ervaring liep kan je elders nalezen. Het punt is dat we ervan overtuigd waren geraakt onze derde hopperdag op te geven en te gaan voor een apart dagticket voor Tokyo DisneySea.

Hoe we die beslissing vrij eenvoudig konden nemen? Omdat we in Tokyo Disneyland alles op een behoorlijk comfortabele manier hadden kunnen doen en het park niet echt uitnodigde voor een tweede bezoek. De reden daarvoor heb je hierboven tussen de regels door meer gedetailleerd kunnen achterhalen, maar het komt samengevat neer op het volgende. Hoewel het park enkele kleppers in huis heeft, heeft het park zelf ons niet weten te overtuigen en we zagen ons eerder nog een hele dag spenderen in Tokyo DisneySea dan nog een dag of zelfs een halve in Tokyo Disneyland.

Beslissing gemaakt dus, nu die tickets nog omgeboekt krijgen. We liepen naar het Guest Services Window dat eruit zag als een gewone kassa. Nu vonden we dat niet de meest interessante setting om onze uitleg nogmaals te doen, maar het moest dan maar zo. Al snel kon de medewerkster weer niet volgen en maakte ze ons duidelijk dat ze iemand zou bellen die Engels kon. Na enkele minuten kwam een ongelooflijk sympathieke jongedame op ons af gestapt en het wonder geschiedde: ze sprak vloeiend, haast accentloos Engels, ook al moest ze soms nog naar woorden zoeken. Maar dat doen we allemaal wel eens uiteindelijk. We legden de situatie voor en al snel begon ze ons te helpen met het omboeken van de tickets. We kregen het tegoed onmiddellijk cash terug maar voor een nieuw dagticket moesten we even uit het park naar de kassa’s om dat daar te gaan kopen. Dan stel je je toch weer de vraag waarom ze dat niet meteen kunnen regelen aan de Guest Services… Uiteindelijk was het gelukt en konden we terug het park in. We hadden nog goed anderhalf uur om enkele attracties nog eens te herhalen. De avondshow aan het kasteel lieten we voor wat het was.

Onze mening

Tokyo Disneyland is zonder enige twijfel het minst aangename van de Disney-kasteelparken die we tot nu toe gedaan hebben (Anaheim, Orlando, Parijs en Tokio). Een eervolle vermelding is er wat dat betreft echter ook wel voor Anaheim dat omwille van de drukte en het veel te kleine park ook horror kan zijn. In Anaheim voel je echter wel nog de ziel van wijlen Walt en dat heb je in Tokio niet.

Tokyo Disneyland is geen gezellig park en was voor ons na ons bezoek aan Tokyo DisneySea een teleurstelling. Het is net iets té ruim opgezet (al zal dat wellicht wel nodig zijn) waardoor er haast geen interessante en spannende plekjes zijn om te ontdekken. Moet je het dan bezoeken? Als je naar Tokio gaat en je tijd is beperkt, kies dan eerder voor Tokyo DisneySea, zonder enige twijfel. Als je Disneyfan bent, kan je Tokyo Disneyland natuurlijk niet links laten liggen. Wie weet vind je het ook wel beter dan wij…