Weer Op Weg
Azië Blog Japan Osaka Osaka-Tokio

Universal Studios Japan

Universal Studios Japan Osaka themepark rollercoaster

Vandaag was de grote dag: we zouden eindelijk een derde resort van Universal bezoeken: Universal Studios Japan! Het relaas van onze duurste pretparkdag ooit, vol contrasten die we nooit meer zullen vergeten.

De poorten zwaaiden rond negen open, ‘rond’ inderdaad want het exacte uur wordt niet meegedeeld. Om half negen stonden we samen met honderden andere Japanners en een handvol westerlingen aan de poorten en uiteindelijk konden we om 8u40 al binnen.

We hadden voor vandaag op voorhand een Express Pass gekocht om vier attracties te kunnen doen zonder wachten. Nu is het belangrijk om te weten dat we voor die pas zeventig euro betaald hadden, wat meer was dan het toegangsticket zelf. Een woordje uitleg waarom we dat gedaan hadden voor je denkt dat we gek zijn. Universal Studios Japan is het vierde meest bezochte park ter wereld. Ongeveer veertien miljoen mensen passeren hier jaarlijks door de poorten. Toen Universal begin jaren 2000 het park ontwierp en bouwde werd daar geen rekening mee gehouden. Het is te zeggen: de ontwerpers hadden nooit durven dromen dat het zo’n succes zou worden. Gevolg: het park is eigenlijk te klein op veel dagen en wachttijden tor vier uur voor een attractie zijn geen uitzondering. Als je weet dat het park eigenlijk helemaal niet zo klein is in oppervlakte, kan je je er wel iets bij voorstellen.

Universal Studios Japan is het vierde meest bezochte pretpark ter wereld.

Omdat we maar één dag voorzien hadden voor dit park is nu misschien duidelijk waarom we geen risico’s wilden. Echter, ondanks het prachtige weer was het een bijzonder rustige dag: de langste wachttijd was negentig minuten en dat zelfs maar tijdelijk en slechts bij enkele attracties. Eigenlijk hebben we dus veel te veel betaald voor onze dag, maar goed, het had anders kunnen lopen en dat is nu eenmaal een risico dat je neemt.

The Wizarding World

De voornaamste reden om naar Osaka en Universal Studios Japan te komen was de Wizarding World of Harry Potter, die ook hier ook een plaats heeft gekregen, naast de parken in Orlando en Hollywood. Meteen na binnenkomst in het park besloten we dan ook eerst naar dat gebied te lopen. Meteen viel op dat geen enkele Wizarding World helemaal hetzelfde is. In Orlando grenst het o.a. aan Jurassic Park, in Hollywood plakt het gewoon tegen de studio’s aan en hier moet je eerst door een behoorlijk lang deel door het Verboden Bos voor je Hogsmeade bereikt. Het tot de verbeelding sprekende dorp is dan weer wel identiek aan de andere versies en het eerste zicht dat je gepresenteerd wordt op het dorp met daarachter het kasteel gaf ons toch weer kippenvel. We blijven erbij: dit is samen met Diagon Alley in Orlando het meest waanzinnige stukje themapark dat ooit gebouwd is.

Hogsmeade met op de achtergrond Hogwarts, deze keer in Japan
The Forbidden Journey

We liepen recht naar The Forbidden Journey om geen tijd te verliezen. Opnieuw stelden we een enorm verschil vast met Orlando en Hollywood. Vermoedelijk om de drukte op te vangen aan de lockers word je eerst naar de wachtrij geleid doorheen de serre. Daar moet je dan een stuk doorheen om niet naar de eigenlijke ingang te gaan maar naar de lockers via de gang die je in Hollywood en Orlando van de lockers naar de serre leidt. Hier doe je die gang dus omgekeerd, althans ‘s morgens. Na de lockers ga je dan de trap op richting hal met sprekende schilderijen. De eigenlijke ingang van het kasteel passeer je hier niet. Hier heeft men daar een Castle Tour van gemaakt die je gewoon kan wandelen als je de attractie zelf niet ziet zitten maar wel het kasteel wel wil zien. Op zich een mooie en begrijpelijke oplossing, maar deze opvatting was voor ons wel nieuw. ‘s Avonds, wanneer de grootste drukte verdwenen was, konden we dan weer wel rechtstreeks naar de lockers.

De attractie zelf is gelijkaardig aan de andere versies, alleen is hier alles in het Japans en we hebben gemerkt dat het afwezig zijn van de originele stemmen toch echt wel een gemis is. Het heeft alvast geen versterkend effect op de ervaring waardoor de herhalingsfactor toch een stukje lager lag. Dat neemt natuurlijk niet weg dat dit een van de waanzinnigste attracties ooit blijft. Universal, wanneer is Europa toch eindelijk eens aan de beurt?

Verder op verkenning

Na Harry Potter begonnen we aan de rest van het park. Hier in Japan is het park eigenlijk een combinatie van de twee parken in Orlando, dus een aantal attracties en themazones zijn recyclage. Wel moet gezegd dat Rip Ride Rockit van Universal Studios Orlando hier een betere versie heeft in de vorm van Hollywood Dream – The Ride, een B&M die je zowel voor- als achterwaarts kan doen.

Universal Studios Japan rollercoaster B&M themepark
De ‘boarding pass’: een soort van contract waarmee je akkoord gaat.

Hier ervaarden we voor de eerste keer in het extreme hoe bizar Japan kan zijn. Bij de ingang van de wachtrij kregen we een ‘contract’ dat we moesten lezen en waarmee we akkoord gingen als we het weer inleverden vlak voor het betreden van het station. Op die plek moest je dan het document weer afgeven en moest je aantonen dat je niks in je zakken had zitten. De ritssluitingen moesten open en je moest er met je handen in om te bewijzen dat ze leeg waren. Even later bij het instappen gebeurde die controle nog eens en net toen we dachten dat we het gehad hadden, kwam de finale. We mochten instappen maar moesten meteen weer uitstappen want een medewerker kwam met een metaaldetector langs je lichaam controleren of je toch niks in je broekzakken gesmokkeld had dat daar niet thuis hoorde. We dachten dat Amerikanen paranoia waren, maar de Japanners deden er nog een graad bij. Alles gebeurde wel met vele knikjes én met de glimlach, maar dat nam niet weg dat het de beleving voor ons wel een wrange nasmaak bezorgde. Gastvriendelijk is het immers allerminst.

Rond de middag zochten we iets om te eten en net zoals de voorbij dagen was dat weer niet snel geregeld. Toen we uiteindelijk iets vonden raakten we aan de praat met de bediende aan de kassa die ons vroeg van waar we kwamen. Toen de naam Belgium viel gingen de ogen al verder open. Het WK heeft ons land toch wat bekender gemaakt tot in de verste uithoeken van onze aardbol. Prompt gaf ze ons een sticker van de Minions.

Telkens wanneer een parkmedewerker die zag moest je klappen in je handen, je armen in de lucht smijten en een high five doen met de medewerker. Uiteraard werd ons dat niet eenvoudig uitgelegd maar moesten we het al doende te weten komen. Ik oefende even met een andere medewerker, alsof ik dansles stond te volgen, zonder verbale communicatie. Ze hebben hier toch echt wel wat vijzen los…

Backdraft

Een unieke attractie voor Universal Studios Japan is Backdraft, een attractie die ooit ook in Universal Studios Hollywood was maar daar alweer verdwenen is. Om die reden wilden we hem echt wel doen. De attractie is gebaseerd op de gelijknamige film uit 1991 en daardoor voelt de attractie ook wat gedateerd aan, tenminste wat de voorshows betreft. De actie waarvoor je komt is een gigantische scène die bijna volledig in brand wordt gestoken. Je kan het vergelijken met Templo Del Fuego in PortAventura maar dan misschien nog een tikkeltje extremer. De hitte was niet zo aangenaam, zeker omdat het buiten ook niet bepaald koel was.

In dit park vind je verder nog een razendpopulaire themazone en attractie rond de Minions en ook Jurassic Park is hier aanwezig met de gekende waterride én… de langste flying coaster ter wereld, Flying Dinosaur, uniek voor dit park. Jurassic Park is in Orlando op zijn best. Hier is het ook best een grote zone, maar het voelt niet zo mysterieus aan als in Orlando. Flying Dinosaur doorkruist het hele themagebied wel op een indrukwekkende manier met mooie uitzichten over de verschillende baanelementen. Ook Jurassic Park – The Ride is hier te vinden in eenzelfde hoedanigheid als in Hollywood en Orlando. Om die reden hebben we hem dan ook overgeslagen. Flying Dinosaur was voor ons de meest intense flying die we tot nu toe gedaan hebben. Hij haalt hoge snelheden en de daarmee gepaard gaande G-krachten in combinatie met de hitte zijn niet zo aangenaam. Hij zal echter in ons geheugen gegrift staan om nog een andere reden…

Botsing der culturen

We konden Flying Dinosaur met onze Express Pass doen. De normale wachttijd was dertig minuten maar door een onoplettendheid van de medewerkers zouden we er mét onze Pass uiteindelijk even lang over doen. Nu weet je uit eerder in deze post dat die Pass wel erg duur was, dus hier konden we niet akkoord mee gaan en trokken we naar de Guest Services om ons ongenoegen te uiten. Hier startte een verhaal dat ons uiteindelijk twee (ja, twee!) uren in de Guest Services zou houden.

Een sympathieke medewerker kwam naar ons toe en we legden de situatie uit, althans, dat probeerden we, want het Engels van de jongeman was dramatisch. In schabouwelijk Engels probeerde hij ons wijs te maken dat zo’n dingen helaas gebeuren. Het feit dat zo’n Pass bijzonder duur is vond hij blijkbaar geen argument. Toen we duidelijk maakten dat we dat toch een zeer slappe reactie vonden van Universal begon een verhaal van vicieuze cirkel. Hij wilde in detail weten wat er gebeurd was, met welke medewerkers we gesproken hadden, of het mannen of vrouwen waren, wat ze precies droegen en om hoe laat precies het ‘incident’ zich had voorgedaan. Omdat hij niets begreep van het verhaal begon de situatie te escaleren waarop we vroegen om iemand die het Engels wel machtig was. Uiteindelijk belde hij iemand op (want in het park zelf was blijkbaar niemand aanwezig die wat Engels kon) en daar kon Sofie onze uitleg dan aan doen. Zij zou het dan in het Japans via de telefoon uitleggen aan de jongeman van de Guest Services. Het werd echter een welles-nietes-verhaal waarbij hij bleef beweren dat de medewerkers geen fout hadden gemaakt terwijl de supervisor aan de attractie zich wel al geëxcuseerd had. De Guest Services kon niets doen volgens hem. De manier waarop dit zich voor onze ogen voltrok was behoorlijk frustrerend en inmiddels waren we al een uur verder. Regelmatig verdween hij in het bureau achter de desk om te spreken met iemand maar iedere keer kwam het weer op hetzelfde neer: hij moest alle details weten zodat hij het incident kon checken bij het personeel aan de attractie zelf. Het moest geverifieerd worden. Ongelooflijk en nooit gezien zoiets.

Uiteindelijk waren we weer een uur verder toen we een laatste keer met de tolk aan de telefoon spraken en het opgaven. De medewerker en zijn supervisor, allebei geen Engels machtig, stonden ons uit te buigen tot we uit hun zicht waren. Wellicht waren we hier getuige van een botsing van culturen. We zijn er nl. zeker van dat Universal en Disney bij ons of in de V.S. dit netjes afgehandeld zouden hebben in de vorm van een extra Express bv. zonder daar veel gedoe van te maken. Dat was voor ons dan ook het referentiekader. Voor hem was het vooral van belang om alle details te weten, al moest dat een dag duren door de communicatie die geheel spaak liep. We hadden elk andere verwachtingen en uiteindelijk zou dat twee uren van onze dag kosten zonder oplossing, enkel een dertigtal buigingen van hem en zijn supervisor. Dat neemt natuurlijk niet weg dat je van dergelijk park meer kan verwachten en of dit nu puur aan het beleid, onkunde of beleid overkoepeld door cultuur ligt kunnen we moeilijk zeggen.

Space Fantasy

Na dit incident trokken we opnieuw het park in om de dag af te sluiten. We gingen nog snel iets eten en door de ongelooflijk vriendelijke bediening waren we het incident aan de Guest Service alweer vergeten. Je kan niet lang boos zijn op de Japanners want enkele meters verder staat weer iemand breed glimlachend te zwaaien en Japans te broebelen tegen je.

Universal Studios Japan themepark rollercoaster
Meer Universal dan dit kan een park er niet uit zien.

Zoals gezegd heeft Universal Studios Japan attracties en themazones in huis die je ook in de andere parken vindt, zij het in een ander jasje. Er zijn echter ook compleet unieke attracties zoals Hollywood Dream – The Ride, Flying Dinosaur, Backdraft en Space Fantasy. Die laatste was de enige attractie die we nog echt wilden doen en dus gingen we de wachtrij in. Omdat de wachttijd hier op negentig minuten stond, kozen we voor de single rider wachtrij die ons toch twintig minuten uitspaarde. Bij de ingang van de rij stond een Japanse spring-in’t-veld die wilde weten waar we vandaan kwamen. Toen we ‘Belgium’ lieten vallen, begon ze overenthousiast over chocolade en hoe verzot ze daar op was. Stiekem hoopte ze dat we wat bij hadden, alsof elke Belg standaard uitgerust is met een voorraad chocolade. Het blijft grappig hier.

In de wachtrij raakten we aan de praat met twee sympathieke Australiërs. Wat deed het deugd om eens gewoon in het Engels te kunnen converseren zonder te moeten nadenken hoe je het ook kan uitbeelden of hoe je je zinnen beter verkapt zodat het niet te veel wordt.

Over de achtbaan zelf kunnen we kort zijn: het is een Mack spinning met VR-brillen die regelmatig van thema verandert. Deze keer was de overlay ‘Evangelion XR. We zijn niet zo fan van VR-toestanden en al zeker niet in een achtbaan, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het nog best goed gedaan was. Het is wel vervelend wanneer dat ding niet perfect op je hoofd staat en je het bij iedere drop moet vasthouden om te vermijden dat het eraf vliegt…

Universal Spectacle Night Parade

‘s Avonds presenteerde het park nog een parade. Van Hollywood en Orlando weten we dat avondshows niet de beste kwaliteit vormen van de parken dus waren we initieel niet van plan om hier tijd voor vrij te maken. Toen we aan een laatste avondrondje van het park bezig waren, botsten we echter op de parade en besloten we toch te kijken. De show heeft ons best nog verbaasd. Dit moet de beste avondshow zijn die Universal ooit heeft gepresenteerd. Het was geen Disney-kwaliteit maar de projecties en wagens waren behoorlijk indrukwekkend. De wagens rond Harry Potter, Jurassic Park en The Minions zorgden meteen voor de nodige sfeer en vormden een prima afsluiter van onze dag.


Onze mening

Ondanks het incident met de Guest Services hebben we ons prima vermaakt. Ook al lijken de Universal-parken enigszins op elkaar, toch verschillen ze voldoende om weer nieuwe dingen te ontdekken. In oppervlakte en sfeer heeft het onze verwachtingen overtroffen. Het Japanse sausje zorgde voor een extra dimensie.

Heb je vragen of eigen ervaringen die je wil delen? Plaats ze bij de reacties onderaan deze pagina.
Hotel
Tickets
Links
Laden...

Deze website maakt gebruik van cookies. Indien je verder surft verklaar je je hiermee akkoord. Accepteren Lees meer