Chicago

Na een al dan niet goede nachtrust stonden we vanmorgen klaar om 8u. De zon straalde al en de temperatuur was aangenaam. We konden aan een goed gevulde dag Chicago beginnen.

[dropcap]O[/dropcap]m de dag te starten ontbeten we op zijn Amerikaans in het Corner Bakery Café. Van daar vertrokken we richting Willis Tower via The Loop. The Loop is de oudste wijk van Chicago en vormt samen met Michigan Avenue het eigenlijke centrum van de stad. De metro rijdt er boven de straten in een lus rond het centrum, vandaar de naam. Dat die metro in een verdieping boven de straat rijdt is vrij uniek en het zorgt voor typische beelden van Chicago.

Na een goede wandeling arriveerden we rond 9u15 aan de Willis Tower, een van de hoogste gebouwen ter wereld. Gelukkig waren we nog goed op tijd waardoor de wachttijd minimaal was en we niet weer teveel tijd verloren. Na een introductiefilm bracht de lift ons in minder dan een minuut tot de 103de verdieping, zo’n 440 meter boven straatniveau. Met de antennes erbij is de toren trouwens 527 meter hoog. Bij de oplevering heette hij nog Sears Tower, de nog steeds vaak gebruikte en bekendere naam, en was hij de hoogste wolkenkrabber ter wereld. Tussen 11 september 2001 en een goede maand geleden was hij nog de hoogste van de V.S. maar inmiddels is de bouw van de nieuwe Freedom Tower in New York zo ver gevorderd dat die nu de hoogste is.
Vanop de bovenste verdieping kregen we een indrukwekkend zicht op de stad en het omliggende gebied, tot wel 100 km ver. De glazen platforms die uitsteken buiten de toren maken dat je a.h.w. zweeft boven de straat op een duizelingwekkende hoogte, een bijzondere ervaring.

Toen we weer beneden waren, zetten we onze wandeling voort met als tussenstop het Adler Planetarium, niet voor het planetarium zelf maar wel voor het mooie uitzicht over de hele skyline van Chicago.

Via Grant Park en de indrukwekkende Buckingham Fountain wandelden we richting Millennium Park waar de Cloud Gate, wellicht een van de bekendste beelden van de stad, te vinden is. Cloud Gate kreeg de toepasselijke bijnaam ‘The Bean’ en de foto’s zeggen waarom. Het idee is simpel, maar het effect is superleuk.
Niet ver van Cloud Gate is ook Crown Fountain te vinden, alweer een erg tof en laagdrempelig kunstwerk. Op 2 grote muren worden gezichten in close-up geprojecteerd van inwoners van de stad. In combinatie met de waterpartijen was dit de ideale verkoeling voor veel inwoners en toeristen. Alweer een toppertje dus!

Het was inmiddels 15u voorbij en na een korte tussenstop wandelden we richting Michigan Avenue, de Magnificent Mile. De grote straat heet zo vanwege de vele monumentale wolkenkrabbers die aan weerszijden gebouwd werden. Het is nu ook de bekendste en belangrijkste winkelstraat van de stad, de staat en de omliggende staten.

We liepen enkele winkels in zoals de Apple en Disney Store maar ons eigenlijke doel was een tweede wolkenkrabber met observatieplatform: het John Hancock Center, ook een iconisch gebouw van de stad. Omdat de zon nog niet gezakt was toen we er arriveerden, besloten we nog een kleine wandeling te maken naar Oak Street Beach. Inderdaad, ook stranden heeft deze stad en daarmee werd ons de veelzijdigheid van de Windy City nog maar eens bevestigd. Na een uurtje aan Oak Street Beach vertoefd te hebben, trokken we naar T.G.I. Friday’s voor ons avondeten en daarna ging het opnieuw richting John Hancock Center. De zon was nu wel aan het zakken en toen we boven op 343 meter aankwamen, had ze al voor een erg mooi kleurenspel gezorgd in de stad. Niet veel later zakte ze verder weg en konden we ze vanop de wolkenkrabber zien ondergaan. Hoewel hij een stuk lager is dan de Willis Tower, biedt het John Hancock Center evenzeer een schitterend zicht op de stad.

Nagenietend wandelden we terug naar het hotel via Michigan Avenue en rondden we de 2de dag van de reis af.

Chicago is een pracht van een stad en heeft echt alles in huis: een rivier, een kustlijn, stranden, architecturale wolkenkrabbers, winkels en mooie en aangename plekjes om te genieten van de omgeving. Ze is zonder twijfel veel te weinig gekend bij Europese toeristen en daar zitten New York en het ontbreken van echte trekpleisters in de omgeving zeker voor iets tussen. We zijn alvast erg blij dat we Chicago bezocht hebben.