Weer Op Weg
Blog Denver-Las Vegas Noord-Amerika South Dakota Verenigde Staten

Mount Rushmore

Vandaag stond een lange autorit op het menu. We lieten de Rocky Mountains en Colorado achter ons om dwars door Wyoming naar South Dakota te rijden. We vertrokken rond 9u en iets over 18u arriveerden we in het hotel, meer dan 600 km achter de kiezen.

[dropcap]W[/dropcap]yoming is met nog geen half miljoen inwoners een van de minst bevolkte staten van de V.S. en dat hebben we gemerkt. 160 km rijden zonder ook maar iets tegen te komen voelt behoorlijk vreemd aan. Het landschap, de ‘Great Plains’ of ook wel de ‘Prairies’ genoemd, was tegelijk eentonig en fascinerend. Alleen landbouw en veeteelt vulden het landschap. Zo ver we konden kijken, waren alleen maar weiden, weiden en nog eens weiden te zien. Nergens drukte, nergens files, nergens een gevoel van opgejaagd te zijn. Kortom: zo zie je maar weer hoe zeer wij in België op elkaar moeten leven.

Het stadje Custer in South Dakota was onze eindbestemming en omdat de tocht zo goed verliep, besloten we vandaag al Mount Rushmore te bezoeken. Omstreeks 16u arriveerden we in het mekka van Amerikaans nationalisme. Het weer was weer danig veranderd: van een goeie 30°C in Wyoming kwamen we weer in druilerig, regen- en onweerachtig weer terecht met zo’n goeie 13°C als dieptepunt.

Mount Rushmore National Monument (NM) ligt in het Custer State Park in de Black Hills. Dit park is weinig bekend maar is eigenlijk bijzonder mooi. Het park wordt vooral gekenmerkt door speciale rotsformaties en het is uit zo’n formatie dat de hoofden van 4 belangrijke Amerikaanse presidenten werden gekapt. Mount Rushmore mag dan al het toppunt van Amerikaans nationalisme te zijn, het is op zich erg mooi om te zien. De omgeving waarin het NM ligt is prachtig: de berg waaruit de hoofden gekapt zijn kijkt uit over een dal en is omringd door rotsformaties in alle vormen. Kortom: het is zeker een must als je in de buurt bent.

Wat velen niet weten is dat er niet zo ver van Custer een nieuw reusachtig beeld wordt gekapt uit een rots: het Crazy Horse Monument. Het gaat hier om een Indiaan op een paard. Op dit ogenblik is alleen het hoofd van de Indiaan klaar maar wanneer het hele beeldhouwwerk klaar is, zal het groter zijn dan Mount Rushmore. Helaas weet niemand wanneer het effectief klaar zal zijn, want de kostprijs is erg hoog en men betaalt het maken ervan vooral met giften en toegangsgeld van toeristen.

Iets over 18u kwamen we uiteindelijk weer in Custer en checkten we in in de Holiday Inn, onze upgrade nadat bleek dat Days Inn niet mogelijk was. Zoals we van Holiday Inn gewend zijn, is alles prima in orde. Het is zelfs een erg mooi hotel. Wie hotel Cheyenne kent in Disneyland Parijs: daarmee is het te vergelijken, alleen past de stijl perfect bij de omgeving.

Morgen trekken we naar Badlands NP. Dat park is zo’n 2u rijden van hier. De bedoeling is er een panoramische weg te rijden en enkele hikes te doen. We kijken er alweer naar uit en hopen dat het weer deze keer helemaal meezit, want de bijna extreme temperatuurschommelingen van de laatste dagen zijn niet zo leuk…

6 reacties

Anoniem 12 juli 2010 at 08:25

Hallo,
zoals iedereen zal schrijven vanuit ons landje is het hier bloedheet geweest en nu maandagmorgend is er een hevig onweer losgebarsten, de foto's zien er heel aantrekkelijk uit, het landschap, maar vooral het vrouwelijk gezelschap, hihi, dikke knuffel Sofie en aan ieder de groeten, moetie

Frans Smets 12 juli 2010 at 18:57

Dat alles in America big is wist ik al,maar naarmate wij uw reisverhalen lezen wordt alles maar bigger en bigger.In Belgie inderdaad zitten wij op mekaars schoot,snakken wij naar adem,maar mooi is het hier toch ook, nietwaar?Hou jullie taai en groetjes aan de vier americaanse presidenten,goed voor 150 jaar geschiedenis.

Wouter 12 juli 2010 at 19:37

Ik kijk keihard uit naar die totaal verlaten wegen en eindeloze autoritjes, maar waarschijnlijk heb je het wel gezien zeker na twee uur?

Yorgo 12 juli 2010 at 19:45

De foto's en verhalen zijn alvast de moeite om te volgen! Wat me wel opvalt dat is dat het er zelf in die nationale parken allemaan niet echt 'ongerept' uit ziet. Amerikanen zijn toch echt helden om overal een dikke laag beton over te gooien heb ik de indruk. Ik ben zeker wel benieuwd naar het vervolg! Amuseer jullie daar nog! Yorgo

Ellen 12 juli 2010 at 23:10

Ik ben jullie blog met heel veel plezier (en voorpret) aan het volgen! 't Ziet er naar uit dat jullie het heel erg naar jullie zin hebben ginder. Ik had ook niet anders verwacht. 😉 Jullie verhalen zijn heel boeiend, dus laat maar komen! De reismicrobe is door jullie reisverhalen bij mij ook alvast heel erg toegeslagen. Jullie foto's maken dat gevoel zeker niet minder. Nog heel veel plezier en geniet ervan!

Robin 26 juli 2010 at 12:13

Ik ben sinds vrijdag terug uit Barcelona/Madrid en na een druk en vol weekend heb ik vandaag weer wat tijd om jullie verhaaltjes en foto's te bekijken! 🙂
Mount Rushmore is inderdaad iets “überpatriotistisch”, maar -lijkt me – toch wel een must om gezien te hebben als je er toch in de buurt bent.

Geen reacties mogelijk.

Deze website maakt gebruik van cookies. Indien je verder surft verklaar je je hiermee akkoord. Accepteren Lees meer