Los Angeles laten we voorlopig achter ons, niet helemaal met spijt. Het is nooit onze favoriete stad geweest en het verkeer heeft dat vandaag nog eens bevestigd. Gelukkig geen file gehad, maar het was toch te lang te druk om nog aangenaam te zijn.
[dropcap]E[/dropcap]ens we naar het noorden gedraaid waren, werd het rustiger op de weg. De totale reisduur naar Las Vegas was berekend op zo’n vier uur, dus besloten we pal in het midden, in Barstow, even te stoppen in de Walmart om wat inkopen te doen. Vervolgens zetten we onze rit verder.
Hoe meer we naar het noorden reden, hoe desolater en spectaculairder het woestijnlandschap werd. Vergezichten als hier moet je in Europa ver gaan zoeken.
Pal aan de grens tussen Californië en Nevada doken de eerste casino’s al op: Las Vegas was niet veraf meer. De laatste twee bezoeken aan Sin City reden we de stad vanuit het noorden binnen, en dat is toch net wat indrukwekkender. Van daaruit zie je beter dat de stad een decadente oase is midden in de woestijn.
In plaats van recht naar het hotel te rijden, besloten we eerst even halt te houden bij Acryllic Tank Manufacturing, of kortweg ATM, bekend van de reeks ‘Tanked’ op Animal Planet. Hoe grappig was het op de parking van het bedrijf te arriveren en het logo te zien pronken. De auto’s van Brett en Wayde stonden in hun parkeervakken, dus ze waren wellicht present maar we hebben hen helaas niet gezien. In de shop liepen we wel The General tegen het lijf. Hoe tof was dat! Omdat we al maar een kleine halve dag in Vegas hadden voorzien deze reis besloten we de tour onder leiding van The General niet te doen. Hoe dom het ook moge lijken, ons blitzbezoek aan ATM was een toppertje. En zo hebben we ook meteen kunnen spreken met een BA (bekende Amerikaan)!
Lees verder onder de foto’s.
Bij onze eerdere bezoeken aan Nevada’s bekendste stad zijn we nooit op zoek gegaan naar het wereldberoemde bord dat bezoekers welkom heet. Daar besloten we nu iets aan te doen. Het bord is zo populair dat er een parking is aangelegd en je in de rij moet gaan staan om een foto te kunnen nemen. Ongelooflijk hoe deze gimmick een massa mensen lokt.
Lees verder onder de foto.
Het was inmiddels 16u gepasseerd en het was dus tijd om door te rijden naar het hotel. Waar we de vorige keren Planet Hollywood kozen als uitvalsbasis is het dit keer New York New York geworden, een van de zoveel mastodonten aan The Strip. We zijn het hier al zo gewend dat de grootsheid en het circusgehalte ons al niet veel meer doet. De kamer is zoals verwacht prima met uitzicht over de rammelbakachtbaan en The Strip.
Lees verder onder de foto’s.
Na eventjes gerust te hebben, trokken we naar de Strip voor een wandeling via M&M’s World tot aan Planet Hollywood en Bellagio waar we nog eens twee fonteinshows zagen. Daarna keerden we terug langs de andere kant naar New York New York. De andere hotels lieten we voor wat ze waren aangezien we die al bezocht hadden enkele jaren geleden.
Lees verder onder de foto’s.
Het viel ons op dat het een pak rustiger is in Vegas dan in 2010 en 2011 maar dat kan liggen aan het feit dat we toen een stuk later in de maand in de stad waren dan nu. Ook is The Strip tussen Bellagio en New York New York serieus van uitzicht veranderd. Er is een hoop bijgebouwd.
Onze mening
Las Vegas is een stad die pal op onze route ligt en een uitstekende tussenstop vormt. We hebben hier slechts enkele uurtjes tijd gehad maar daar zijn we ruim tevreden mee. Je kan immers de hotels niet blijven aflopen. Gezien is gezien, en als je het geld niet volop laat rollen door bv. naar shows te gaan, is er niet zo gek veel te doen.
Morgenochtend laten we Las Vegas voor wat het is een trekken we eindelijk richting natuur, naar Capitol Reef National Park in Utah.
