Voor we gingen slapen gisteravond sprongen we nog even de auto in om 500 meter verder te rijden waar de duisternis compleet was en de sterrenpracht ons overviel. Zelfs ’s nachts spreken de uitgestrektheid en verlatenheid hier tot de verbeelding.
[dropcap]D[/dropcap]e nacht heeft ons deugd gedaan en dus konden we weer op weg. We verlieten Hanksville in noordelijke richting naar twee bestemmingen: Little Wild Horse Canyon en Goblin Valley State Park, twee natuurwonderen op een boogscheut van elkaar. We moesten ongeveer 30 mijl rijden en de auto’s die we zagen konden we weer op twee handen tellen. Het is intussen duidelijk dat we aan een roadtrip bezig zijn die niet gevolgd wordt door de grote massa.
Little Wild Horse Canyon
De temperatuur liep weer boven de 100°F dus besloten we eerst de wandeling door de canyon te doen. Little Wild Horse Canyon is een zogenaamde slotcanyon zoals Upper en Lower Antelope Canyon in Page er ook zijn. Het grote verschil is dat je hier bijna geen levende ziel tegenkomt. Nadat we ons vergisten van weg kwamen we uiteindelijk de wegwijzer tegen die ons naar de parkeerplaats leidde. Er stonden welgeteld twee andere auto’s.
Een brede wash als aanlooproute kon niet verhullen wat zich een beetje verderop zou schuilhouden. De canyon ligt verscholen achter rotsblokken die je eerst over moet klauteren. Als je niet weet dat hierachter een natuurwonder ligt, zou je terugkeren in de veronderstelling dat je verkeerd bent gelopen.
De canyon is zo’n twee mijl lang en wordt zo smal dat zelfs een voet er nog maar net tussen de hoge rotswanden past. Af en toe moet er geklommen worden, maar nooit te veel. Wanneer de canyon breed wordt en je denkt dat het afgelopen is, volgt nog een tweede deel dat nog mooier is dan het eerste. De gesteenten nemen allerlei sierlijke vormen aan en verbazen om elke hoek.
Uiteindelijk hebben we twee uur gedaan over de wandeling heen en terug. Terugkeren kon via de minder mooie Bell Canyon dus dat hebben we niet gedaan, en gelukkig. Het zicht op de verschillende delen van Little Wild Horse was immers helemaal anders en zelfs nog mooier in omgekeerde richting.
Lees verder onder de foto’s.
Goblin Valley State Park
De temperatuur was opgelopen tot 108°F, omgerekend 42°C, toen we weer uit de canyon kwamen. Gelukkig dus dat we eerst deze wandeling gedaan hadden.
Twintig minuten en deugddoende airco later kwamen we aan in Goblin Valley State Park. Dit is een relatief kleine vallei met alweer een wonder der natuur. Er staan immers honderden vreemde rotsformaties in de vorm van dwergen (goblins). De ontdekker van dit stukje Utah doopte de plek Mushroom Valley en eigenlijk is dat een betere naam. De rotsen lijken inderdaad op paddenstoelen, sommige zelfs op smurfen.
Met de auto bereikten we het uitkijkpunt van waar we een goed uitzicht hadden over de vele dwergjes. Op deze hoogte was het al goed heet, maar toen we afdaalden in de vallei om ons tussen de goblins te begeven werd het te erg. Het was broeierig heet waardoor we het slechts een klein half uur uithielden. Op onze weg terug kwamen we een gezin tegen dat verstoppertje aan het spelen was tussen de goblins. Geen idee waar ze de energie haalden… Gelukkig was de weg naar boven niet lang waardoor we weer snel in de airco zaten.
Na Goblin Valley gingen we op weg naar ons eindpunt voor vandaag: Monticello, op een uurtje rijden van Canyonlands. Onderweg stopten we in Moab om te eten bij Denny’s en boodschappen te doen voor de komende dagen. In Moab reden we alweer een National Park voorbij: Arches. En ook al bezochten we dit park enkele jaren geleden, het deed toch weer vreemd om het deze keer links te laten liggen.
Lees verder onder de foto’s.
Utah is trouwens een pracht van een staat. Haast elke weg levert ongelooflijke vergezichten op en de landschappen kunnen in enkele kilometers totaal anders zijn. Zo kwamen we op de weg van Moab naar Monticello plots nog een verloren ‘arch’ tegen: Wilson Arch. De uitgestrektheid hier is imposant. Toen we aan Goblin Valley vertrokken zagen we in de verte de La Sal Mountains bij Moab. Toch deden we er anderhalf uur over voor we er waren, alsof je vanuit Antwerpen de Ardennen al zou zien liggen. Moeilijk in te beelden…
Lees verder onder de foto’s.
Onze mening
Zowel Little Wild Horse Canyon als Goblin Valley zijn pareltjes die eigenlijk musts zijn in Utah, ook al zijn ze een pak minder bekend dan Zion NP, Bryce Canyon NP en Arches NP. Ze zijn perfect te combineren in één dag als je niet te ver weg overnacht. Wat beide plekken bijzonder leuk maakt is het feit dat de grote toeristische massa de weg niet vindt naar deze plaatsen, iets wat van Moab niet gezegd kan worden.
