Via Valley of Fire SP naar Las Vegas

Vanmorgen vertrokken we voor goed uit de staat Utah om naar Nevada te rijden, voor het eerst met Sofie achter het stuur. En het moet gezegd: ze heeft het prima gedaan! Na ongeveer 2u rijden arriveerden we in Valley of Fire in Nevada. Dit is geen National Park maar een State Park. Dit SP was perfect omwille van het feit dat zo goed als alles wat er te zien is, vanaf de weg te zien is zonder dus teveel te moeten stappen. De hitte was nl. maar amper te dragen hier. Valley of Fire is best nog wel een mooi park, maar wie Arches NP al bezocht heeft, zal de vergelijking snel maken. En dan wordt duidelijk waarom Valley of Fire niet de status van NP gekregen heeft. Het is gewoon een kleine versie van Arches maar dan zonder de bogen. Één trail hebben we er gedaan; een trail van zo’n 400 m enkel maar in deze hitte en het los woestijnzand duurde die langer dan verwacht. Het doel was niet eens zo speciaal, maar goed, we zijn niet té Amerikaans geweest door gewoon alles vanuit de auto te fotograferen…

Anderhalf uur later vertrokken we uit Valley of Fire, toch blij dat we het gezien hadden. Las Vegas was de volgende stop, net zoals Zion NP voor Sofie en mij ook de 2de keer. De rit verliep erg vlot en gelukkig was het op de Strip nog niet te druk, anders is het geen lachertje om daar te rijden. Nadat we arriveerden aan Planet Hollywood, checkten we in en begonnen de vodden: de ‘vriendelijke’ bediende wist ons te melden dat er geen rookvrije kamers meer beschikbaar waren. Na wat gediscussieer en regelmatig het voor alles geldende excuus ‘This is Vegas’ gehoord te hebben, besloot hij naar de manager te gaan en werd de boel opgelost: we kregen een ‘upgrade’ met zicht op de Strip. Volkomen normaal natuurlijk, want wie vindt het logisch te moeten betalen voor een kamer met zuivere lucht? Na het inchecken verkenden we het hotel al een beetje en zijn we iets gaan eten bij Earl of Sandwich waarna we naar de kamer konden. Robin en Marlies zijn gestationeerd op de 14de verdieping, Sofie en ik op de 20ste. Ondanks het akkefietje bij het inchecken blijft Planet Hollywood een schitterend hotel en zijn we blij dat we opnieuw voor dit hotel gekozen hebben. Het is een van de leukere op de Strip om te vertoeven.

Omdat Robin en Marlies 2 Cirque du Soleil-shows op het programma hadden, bleef er niet zoveel tijd meer over om de Strip af te wandelen. Wel zijn we nog in Paris en Bally’s geweest, is Robin de tickets gaan ophalen in de Bellagio en zijn we nog snel iets veel te duur gaan eten in de Forum Shops van Caesar’s Palace. Daarna liepen we verder naar Treasure Island waar Robin en Marlies naar Mystėre gingen kijken en dus hier splitsten onze wegen eventjes. Sofie en ik konden door toeval de enorm belachelijke bukte show van Treasure Island meepikken en daarna zijn we nog een bolletje ijs gaan eten in de Venetian. Vervolgens hielde we halt aan The Mirage voor de uitbarsting van de vulkaan en voor ons even te gaan opfrissen in het hotel konden we nog een fonteinshow aan de Bellagio meepikken. Als bij toeval was het de show op de muziek van Viva Las Vegas van Elvis. Een mooiere eerste fonteinshow konden we ons niet inbeelden.

Rond half 10 spraken we af in de Bellagio want de show ‘O’ van Cirque du Soleil zouden Sofie en ik ook meepikken. Het was onze allereerste CdS dus de verwachtingen lagen erg hoog. Helaas zijn die totaal niet ingelost. Het concept met water is best mooi, maar het ding is veel te klef en dromerig. We hadden moeite om onze ogen open te houden… Ook Robin en Marlies, de ervaringsdeskundigen, waren niet erg onder de indruk. Zij vonden Mystère bv. ook al beter dan ‘O’. Jammer voor ons alleszins, misschien was ‘Ka’ een betere keuze geweest… Na nog even nagepraat te hebben aan het meer van de Bellagio kropen we rond 1u in bed.