Yosemite NP

Na de autodag van gisteren zou vandaag nog eens een actieve dag worden. Na ontbeten te hebben op onze kamer, reden we terug naar Yosemite NP voor een stevige wandeling naar Vernal Fall en Nevada Fall, twee van de talrijke watervallen in het NP. Volgens de gids zou de wandeling zo’n 6u duren en zouden we op 2,5 km 600 m klimmen. Niet simpel dus, maar we zagen het volledig zitten. Rond half 11 begonnen we aan wat een van de mooiste wandelingen van de reis zou worden.

[dropcap]H[/dropcap]et eerste doel was de top van de Vernal Fall, een 97 m hoge waterval. De tocht erheen verliep vlot en was behoorlijk indrukwekkend omdat het wandelpad net naast de waterval liep. Het gevolg was dat we kleddernat werden terwijl we langs de trappen omhoog liepen. Ongelooflijk hoe dicht je hier bij een enorme natuurkracht kan stappen. Het zicht vanop de top van de waterval was al even indrukwekkend.

Na een half uurtje vertoefd te hebben aan Vernal Fall trokken we verder naar Nevada Fall, 181 m hoog en daarmee de hoogste waterval die we ooit gezien hebben. Voor het water van Vernal Fall dondert, heeft het al een sprong gemaakt vanaf Nevada Fall, dus het totale verval van het water is meer dan 200 m. Het eerste deel was behoorlijk plat en volgde de rivier stroomopwaarts. Al snel werd het gedonder van de waterval luider en kregen we hem in het vizier. Om de top te bereiken, moesten we dus nog zo’n 180 m klimmen en dat hebben we gevoeld! Eens boven was het uitzicht weer spectaculair. De snelheid en de brutaliteit waarmee het water zich een weg zoekt naar Nevada Fall en er vervolgens met veel geweld afdondert is om stil van te worden. We hebben dan ook een uur op deze plek gezeten, o.a. om te lunchen. Daarna ging het via dezelfde weg weer naar Yosemite Valley. Opnieuw waren we om uit te wringen na Vernal Fall gepasseerd te hebben maar dankzij de gestegen temperaturen was het gevoelsmatig veel aangenamer dan tijdens de klim. Uiteindelijk hebben we 4,5 uur effectief gestapt zonder de pauzes mee te rekenen, dus we hebben dat weer goed gedaan.

Om de dag in Yosemite Valley te eindigen liepen we nog even naar de Lower Yosemite Fall, een waterval van 97 m. Hier stapten we maar tot de voet van de waterval van waar we ook zicht kregen op de hogergelegen Upper Yosemite Fall die 436 m hoog is.

Om even te schetsen hoe druk het wel is in Yosemite: tijdens onze rit naar Yosemite Falls, slechts enkele kilometers verderop, hebben we nog een tijdje in de file gestaan en dat illustreert meteen het frustrerende aan dit NP: het is veel te druk. Bovendien is het het eerste NP van de inmiddels 11 die we gedaan hebben waar we in het midden van de natuur plots een kraampje zien staan waar frisdrank en snacks worden verkocht. Het lijkt wel het Blankenberge van de National Parks en dat bepaalt wel voor een deel de belevenis. Het is een prachtig park, maar de sfeer gaat gedeeltelijk teniet door het ‘mierennestgevoel’. Gelukkig zijn we even aan de drukte kunnen ontsnappen dankzij de regel die zowat overal geldt: hoe hoger je klimt, hoe minder mensen.

Morgen trekken we voor de laatste keer naar Yosemite NP. We rijden dan naar Mariposa Grove, waar enkele van de grootste sequoia’s ter wereld staan. Daarna nemen we afscheid van de natuur voor deze reis en rijden we door naar San Francisco.